Το 2010 έχει οριστεί, ως «Ευρωπαϊκό Έτος κατά της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού». Χθες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες, με πρωτοβουλία του Προέδρου του Κοινοβουλίου, Jerzy Busek και με την συμμετοχή τεσσάρων μεγάλων εκκλησιαστικών οργανισμών, Caritas της Καθολικής Εκκλησίας και Eurodiakonia της Ευαγγελικής Εκκλησίας, σε συνεργασία με την Διάσκεψη Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC) και την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης των Επισκόπων (COMECE), υπογράφηκε πανυγυρικά η μελέτη, που εκπόνησαν οι παραπάνω εκκλησιαστικοί οργανισμοί για την συνεργασία τους με τα Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της φτώχεας. Ο τίτλος των προτάσεων συνεργασίας ήταν εύγλωτος: «Δεν θέλεις διαστρέψει το δίκαιον του πένητός σου εν τη κρίσει αυτού» (Έξοδος 23, 6).
Στόχος του συνεδρίου ήταν να συζητηθούν τα δεδομένα και να ακουστούν οι λύσεις, που έχουν να προτείνουν οι Εκκλησίες και οι παραπάνω εκκλησιαστικοί οργανισμοί, στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου που έχουν ξεκινήσει με βάση το άρθρο 17 της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Ποιά είναι τα δεδομένα;
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία,ο ένας στους έξι ευρωπαίους βιώνει αυτή τη στιγμή την φτώχεια. Ας μη ψάχνουμε μακρυά να την βρούμε, γιατί μπορεί να είναι δίπλα μας, στο πρόσωπο ενός γείτονα, συναδέλφου, φίλου και γιατί όχι μέσα στην ίδια μας την οικογένεια. Η φτώχεια είναι πραγματικότητα για περίπου 80 εκατομμύρια ευρωπαίους! Τα 19 εκατ. απ΄αυτά είναι παιδιά! Γυναίκες, ηλικιωμένα άτομα, νεολαία, μετανάστες και μέλη εθνικών μειονοτήτων κινδυνεύουν άμεσα να πέσουν θύματα της φτώχειας.
Και οι λύσεις;
Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου μίλησε για την ανάγκη του διαλόγου με τις εκκλησίες και τους θρησκευτικούς οργανισμούς προκειμένου να βρεθούν λύσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είπε, προσπαθεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, π.χ. για νέες θέσεις εργασίας, δίνοντας έτσι το «ψωμί» στον κόσμο. Οι εκκλησίες δίνουν το «ψάρι». Αν συνεργαστούν μπορούν στο μέλλον να δώσουν από κοινού και «ψωμί» και «ψάρι» στους πολίτες.
Ευρωβουλευτές και αντιπρόσωποι διαφόρων οργανισμών και εκκλησιών τοποθέτησαν το πρόβλημα, ο καθένας από την σκοπιά του, στην οικονομική κρίση, που μαστίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα, στην έλλειψη δημοκρατίας, εθελοντισμού και πληροφόρησης. Οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές κοινότητες μπορούν να γίνουν το «στόμα» των φτωχών και να δραστηριοποιηθούν σε τομείς που το κράτος, εξ ορισμού, δεν μπορεί να προσφέρει. Πάντως είχαν όλοι τους κάτι καλό να προτείνουν, προκειμένου να πάψουν οι άνθρωποι να υποφέρουν και να πετύχει το στοίχημα, που έθεσε η Ευρώπη μέχρι το 2020, δηλ. να λιγοστέψουν οι φτωχοί στην Ευρώπη κατά 20 εκ.
Κι έσκυψε ο Πατήρ Ιγνάτιος, που καθόταν δίπλα μου και μου ψιθύρισε: « Είναι φτωχός ο έσω άνθρωπος» …
Τώρα που το καλοσκέφτομαι, μήπως είναι και η έλλειψη αξιών στη ζωή μας, που μας φτωχαίνει παραπάνω απ΄ότι η στέρηση των υλικών αγαθών και του πλούτου;
No tags
Noam Chomski · 02/10/2010 at 19:54
Η πρόταση-παγίδα του κόσμου που ζούμε είναι ‘όσα περισσότερα έχεις τόσο περισσότερο ελεύθερος είσαι’! Και όμως η πράξη δεν δείχνει αυτό. ‘Όσο περισσότερα χρήματα αποκτούν οι άνθρωποι τόσο λιγότερη ελευθερία έχουν’. Αυτή είναι η κατάληξη, δυστυχώς. Όπως επίσης ισχύει και κάτι που είναι ακόμη χειρότερο … ‘Όσο οι άνθρωποι χάνουν την ελευθερία τους, τόσο περισσότερα χρήματα αναζητούν’. Το ζήτημα πάντα είχε να κάνει με το τί προηγείται … Πρώτα χάνουμε την ελευθερία μας και μετά Kυνηγάμε το χρήμα ή κυνηγώντας το χρήμα χάνουμε την ελευθερία μας; Εγώ νομίζω ότι ισχύει το πρώτο …