Η κρίση διχάζει την Ευρώπη, αλλά όχι πιά σε βορρά και νότο! Στο χορό των «γουρουνιών» (Portugal, Italy, Greece, Spain) μπήκε και η Ιρλανδία, η οποία από 1^ης Δεκεμβρίου λαμβάνει πλέον «πακέτο διάσωσης» ύψους 85 δις Ευρώ από έναν παρόμοιο μηχανισμό που λαμβάνει και η Ελλάδα. Αναπόφευκτη θεωρείται η έξωθεν οικονομική ενίσχυση της Ισπανίας. Έπονται η Ιταλία και το Βέλγιο. Και ο χορός καλά κρατεί …

Η «διεύρυνση» αυτή, ομολογώ, ότι  με προβληματίζει. Tόσο για τις απρόβλεπτες επιπτώσεις στην οικονομία, όσο και για την εμφάνιση φαινομένων επίκλησης στερεοτύπων, τα οποία απαξιώνουν άτομα και λαούς. Αυτό παρατηρείται, ιδιαίτερα βέβαια, σε περιπτώσεις κρίσεων, σαν αυτή που βιώνουμε.

Έτυχε να πέσει στα χέρια μου ένα άρθρο του Ευγένιου Τριβιζά (καθηγητή εγκληματολογίας στην Μ. Βρετανία και συγγραφέα παιδικών βιβλίων) για τόν όρο PIGS. Ιδού η άποψή του:

• « Το αρκτικόλεξο ΄PIGS΄… είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης».
• Στη γενοκτονία της Ρουάντας, για παράδειγμα, «είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής ‘αποκτήνωσης’των θυμάτων, και κατά την διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιό ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ».
• « Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μια εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες».
• « Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο ‘πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως’ (σημείωση του ίδιου: οι ανθρωπολόγοι Montagu  και Matson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι ο ‘πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως’) προτού συνεχίσει την νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς».

Η άποψη του κυρίου Τριβιζά είναι πέρα για πέρα αποδεκτή και επί πλέον η ενέργειά του αυτή καλοδεχούμενη και άξια προς μίμησιν, όταν σε καιρούς κρίσεων, όπου βάλλεται από παντού η χώρα μας, υψώνονται τέτοιες φωνές διαμαρτυρίας από διαπρεπείς, στον τομέα τους, Έλληνες του εξωτερικού.

Επειδή δεν είμαι θεολόγος θα μπορούσε κάποιος να μας διαφωτίσει, εμένα και τους άλλους αναγνώστες, περί του «πέμπτου καβαλάρη της Αποκάλυψης»;

No tags

2 comments

<< Ένας πελώριος κουραμπιές

P.I.G.S. >>