Από τη μέρα που «έκλεισε» η καθημερινή εφημερίδα του πατέρα μου παρελαύνουν στο πατρικό μου όλων των αποχρώσεων και απόψεων δημοσιογράφοι. Ο περιπτεράς της γωνίας έχει βαλθεί να τον ενημερώνει σφαιρικά, δημοκρατικά και με ποικιλία, προσφέροντάς του κάθε μέρα και διαφορετική εφημερίδα. Για καλή μου τύχη, ο πατέρας μου από μόνος του δεν πετάει ποτέ έντυπο υλικό! Ξεφύλλισα, λοιπόν, τις εφημερίδες της ζωής μου, την τελευταία εβδομάδα και δεν ήμουν και εκτός θέματος …
Στις αρχές του περασμένου μήνα, είχε λάβει χώρα στις Βρυξέλλες, στο Café Crossfire, μια συζήτηση με τίτλο, «Οφείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση να προσπαθήσει να σώσει τον ποιοτικό Τύπο της Ευρώπης;». Η εκδήλωση έγινε με την φροντίδα της οργάνωσης, «Οι Φίλοι της Ευρώπης», με την παρουσία των αρμοδίων επί του Τύπου ευρωβουλευτών, αρκετών πανεπιστημιακών και προέδρων ενώσεων δημοσιογράφων σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ήταν μια μεστή συζήτηση με μεγάλη απήχηση στο κοινό, που «θυσίασε» γι΄αυτό το μεσημεριανό του διάλλειμα.
«Οι Φίλοι της Ευρώπης» είναι ένας σύλλογος, στις Βρυξέλλες, που διοργανώνει συνέδρια, συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης και κάθε είδους ενημερωτικές συναντήσεις, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα μέλη του αφενός, να συναντήσουν και να συζητήσουν με προσωπικότητες από τον χώρο της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της Κοινωνίας των Πολιτών και σε αξιωματούχους των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφετέρου, να παρουσιάσουν άμεσα την πολιτική και τους στόχους της Ένωσης σε διάφορους τομείς. Οι μισοί από τους καλεσμένους προέρχονται, συνήθως, από τα κράτη μέλη. Έτσι επιτυγχάνεται ένα «δούναι-λαβείν», που μόνο όφελος και στις δυο πλευρές μπορεί να αποφέρει και φυσικά προς το κοινό καλό.
Εκτός από τα γνωστά και «εκ των ων ουκ άνευ» για τον Τύπο, για το θεμελιώδες δικαίωμα, δηλαδή στην ελευθερία του λόγου και για την απαγόρευση περιορισμών στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής κοινωνίας, αναλύθηκε εκτενώς και η ανάγκη για την ποιότητα στον Τύπο. Προς μεγάλη μου δε τέρψη, με τον όρο «Τύπος» δεν περιορίστηκε η συζήτηση στον έντυπο μόνο, αλλά τονίστηκε η όλο και αυξανόμενη σημασία στις on line δραστηριότητες και βεβαίως στα blogs. Μάλιστα την στιγμή που οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εφημερίδες και τα περιοδικά εμφανίζονται πλέον ηλεκτρονικά και ζητούν από τους αναγνώστες, άμεσα, την γνώμη τους για τα γραφόμενα, συζητήθηκε, μήπως οι καιροί απαιτούν και μια διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος; Αναμφισβήτητα, η ποιότητα είναι το ζητούμενο και η απάντηση στο αρχικό ερώτημα δεν θα μπορούσε παρά να είναι θετική, γιατί η ποιότητα στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, είναι απαραίτητη για την δημοκρατία. Για να μη αναλώνεται αυτή στα μικρά και ασήμαντα …
Σε σχετική ερώτηση, αν είναι δυνατό να ταξινομηθούν ποιοτικά οι ευρωπαϊκές εφημερίδες και τα περιοδικά, ώστε να μπορεί εύκολα κανείς να κάνει τη σύγκριση, η απάντηση που δόθηκε ήταν, ότι δεν υπάρχουν καλές ή κακές εφημερίδες, αλλά μόνο καλοί ή κακοί δημοσιογράφοι! Και γι΄αυτό ευθύνεται κατά πρώτον το κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά.
Κοιτάζοντας το βουνό των ελληνικών εφημερίδων στο πλάι μου και με νωπό ακόμη το αποτύπωμα του περιεχομένου τους στο μυαλό μου δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω! Πολύς ο όγκος και ο αριθμός και «πνίγεται» η ποιότητα …
No tags
Ioanna Sahinidou · 13/03/2011 at 16:00
Όγκος, αέρας κοπανιστός…Αχ! αυτή η πνιγμένη ποιότητα…
Μέρες είχες Αλτάνα μας να μας γράψεις και κοίταζα κάθε τόσο το blog σου. Εύχομαι να πέρασες καλά στην πανέμορφη Αράχοβα..
Εκεί είσαι ακόμα;
Konstantinos Zor · 13/03/2011 at 16:29
Έτσι είναι Αλτάνα μου! Ο όγκος και ο αριθμός «πνίγει» την ποιότητα …
Το ίδιο δεν έλεγε και ο Ignatio Ramone;
Papadantonaki Rouli · 14/03/2011 at 11:48
Άλτα μου, με τη όμορφο τρόπο μας οδηγείς στον προβληματισμό! Σε θαυμάζω…