Greek
English
French
German
Italian
SpanishΣε μια επίσημη ομιλία του ο Jerzy Buzek, ο νέος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Πολωνός στην καταγωγή, ανέφερε, ότι ανήκει στην Eυαγγελική Εκκλησία στην χώρα του, που μετράει, όπως είπε, μόλις το 0,2 % του πληθυσμού, με δεδομένη τη συντριπτική πλειοψηφία της Καθολικής Εκκλησίας στην Πολωνία.
Αυτό στάθηκε η αφορμή να ρίξω μιά ματιά, από ψηλά, στον υπόλοιπο «εκκλησιαστικό» χάρτη της Ευρώπης. Τον είδα πολύχρωμο, σαν ένα όμορφο χαλί πάτσγουορκ. Αλλού κυριαρχούσε το βαθύ χρώμα μιάς και μόνης εκκλησίας, αλλά και με πολλούς άλλους ιδιαίτερους χρωματισμούς γύρω του. Οι ίδιοι ιδιαίτεροι αυτοί χρωματισμοί σε κάποιο άλλο σημείο έκαναν το βαθύ χρώμα της μιάς και μόνης εκκλησίας. Έτσι μιλάμε γιά την «προτεσταντική» βόρεια Ευρώπη, ή την «καθολική» του νότου. Με την ένταξη των νέων βαλκανικών χωρών και της Κύπρου, γίνεται έντονο και το χρώμα της νοτιανατολικής «ορθόδοξης» πλευράς. Από την μια γωνιά της ως την άλλη παντού οι ίδες αποχρώσεις, μόνο οι αναλογίες αλλάζουν! Εκεί που η μιά εκκλησιαστική απόχρωση κυριαρχεί και είναι η λεγόμενη «πλειοψηφία» κάπου αλλού η ίδια ανήκει στην «μειοψηφία». Όμως πάντα στο ίδιο πλαίσιο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Η θέση που έχει κρατήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα αυτόν είναι, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ουδέτερη. Αναγνωρίζει τις ιδιαίτερες ιστορικές και θρησκευτικές καταβολές των κρατών μελών και επιθυμεί, σύμφωνα με τις δηλώσεις των αρμοδίων για τα θέματα αυτά, να συμβάλει στην ειρηνική συνύπαρξη και ανάπτυξη όλων των εκκλησιών και των θρησκευτικών κοινοτήτων στον ευρωπαϊκό χώρο, προς όφελος όλων των πολιτών, χωρίς διάκριση.
Έτσι είναι σε συνεχή, εποικοδομητικό και εντατικό διάλογο με όλες τις εκκλησίες και τις θρησκευτικές ενώσεις ή κοινότητες με τις ίδιες προϋποθέσεις και στο ίδιο επίπεδο. Κοντά είκοσι χρόνια διαλόγου κλείνουν φέτος από το 1990, όταν ο Ζακ Ντελόρ, Πρόεδρος τότε της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κάλεσε τις εκκλησίες να συμμετάσχουν στην δημιουργία, ενός «κοινού αγαθού», αυτού που ο ίδιος ονόμαζε «καρδιά και ψυχή» της Ευρώπης.
Με αυτή την έννοια, οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές κοινότητες δεν είναι απλά κάποιοι οργανισμοί, κάποια αστικά σωματεία, που δραστηριοποιούνται κοινωνικά εφαρμόζοντας κάποιες ευρωπαϊκές πολιτικές επιταγές. Ο ρόλος τους, μπορούμε να πούμε, είναι πολύ ευρύτερος, όντας κοντά στο άτομο, στην καθημερινή του ζωή και δραστηριότητα καθώς και στις πνευματικές του ανησυχίες και αναζητήσεις. Έχουν έτσι ηθικό και κοινωνικό έρισμα να διαπραγματευθούν με τα αρμόδια ευρωπαϊκά κοινοτικά όργανα και να εκφέρουν την άποψή τους σε τρέχοντα ζητήματα, που αφορούν όλους γιά ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον.
Αλλά οι εκκλησίες αποτελούνται από άτομα, από σένα και από μένα, σε όποια «εκκλησιαστική» απόχρωση ανήκει ο καθένας μας. Μένει να αναρωτηθούμε, αν είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε ενεργά, με όποιον τρόπο κρίνει ο καθένας πρόσφορο, στην δημιουργία ενός «κοινού αγαθού», χωρίς βέβαια να «πνίγουμε» τον διπλανό μας.
No tags
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ · 23/05/2010 at 06:28
Θερμά συγχαρητήρια για την όμορφη και χρήσιμη ιστοσελίδα σου. Δυστυχώς, αγαπητή μου Αλτάνα, η “χριστιανική” Ευρώπη σήμερα έχει αποχριστιανοποιηθεί από τους “χριστιανούς” όλων των ομολογιών και αποχρώσεων. Είναι πια η μαύρη ήπειρος! Πολλές χώρες το έχουν καταλάβει αυτό. Μόνο η αγαπημένη μας Ελλάδα ακόμη μιλά και καυχιέται για το “Χριστεπώνυμο πλήρωμα”! Ο Θεός να φωτίσει όλους που είναι χριστιανοί της ταυτότητας να γίνουν χριστιανοί της καρδιάς και της ζωής! Θα είναι χαρά μας να φιλοξενούμε κείμενα σου στην ιστοσελίδα μας http://www.nikites.eu
Αλτάνα · 23/05/2010 at 20:02
Αγαπητέ κ. Κανταρτζή, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Βεβαίως και μπορείτε να δημοσιεύετε, ότι δημοσιεύεται σ΄αυτή την ιστοσελίδα και σας “μιλάει”, ως θέμα, στην ιστοσελίδα σας, οι “Νικητές”, για την οποία και εγώ από την μεριά μου θέλω να σας συγχαρώ.
Συμφωνώ μαζί σας, ότι στην σημερινή Ελλάδα δεν υπάρχει η σωστή πληροφόρηση για θέματα θρησκευτικά και εκκλησιαστικά. Ίσως και πολλοί να πιστεύουν ότι κάποια θέματα δεν μας εγγίζουν! Κάποιες τελευταίες ευρωπαϊκές στατιστικές, που έχω στον νου μου, δείχνουν, ότι η Ελλάδα κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη αναφορικά με το ποσοστό πολιτών, που πηγαίνουν την Κυριακή το πρωί την εκκλησία. Αυτό δυστυχώς όμως δεν μας προφύλαξε από τον ευρωπαϊκό και διεθνή διασυρμό της χώρας μας, τελευταίως… Άλλο συλλογική θρησκευτικότητα και άλλο προσωπική χριστιανική πίστη, αυτό βεβαίως είναι σαφές.
Μακάρι οι συμπολίτες μας να αρχίσουν επιτέλους να στέκονται κριτικά σε κάποια θέματα (πρωτοσέλιδα σκάνδαλα!), που αφορούν στις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας με σκοπό “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ” και προς όφελος και των δύο.
Ioanna Sahinidou · 09/06/2010 at 06:53
Πολύ όμορφο το εκκλησιαστικό ευρωπαϊκό ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ που ζωγράφισες Αλτάνα! Τα προβλήματα της εποχής μας: Ρατσισμός, Aids, οικολογικά, μετανάστευση και πολλά άλλα δεν έχουν ‘ομολογιακό πρόσωπο’. Οι εκκλησίες θα μπορούν να συνυπάρξουν σε αυτό το επίπεδο και να υψώσουν την φωνή τους. Αυτή είναι η κατεύθυνση του Οικουμενισμού. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν αποτελέσματα χειροπιαστά από τις καλλιεργούμενες οικουμενικές σχέσεις στο επίπεδο των εκκλησιών πάντα…
Altana · 11/06/2010 at 22:35
Ιωάννα, έχω πολύ καλές εμπειρίες από την συνεργασία μου με τον οργανισμό “Conference European Churches” (CEC)αποτελούμενο από 124 εκκλησίες και άλλες χριστιανικές ομολογίες στην Ευρώπη. Μέλη από μέρους της Ελλάδος είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και η Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία. Αυτός ο έστω “ευρωπαϊκός” οικουμενισμός σ΄εμένα προσωπικά άνοιξε ορίζοντες και έδιωξε προκαταλήψεις.
Το ζητούμενο πάντως είναι τι μένει στο τέλος. Το βέβαιο είναι ότι μένουν κάποιες στίβες χαρτιά! Και βέβαια η ελπίδα να πραγματοποιηθούν όλα όσα με καλή πρόθεση συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν.