Ακούστηκε, ότι το βράδυ της Πέμπτης, στη Σύνοδο Κορυφής που ελάμβανε χώρα στις Βρυξέλλες, μετά το κλείσιμο ενός κεφαλαίου και λόγω και του προχωρημένου της ώρας, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι, σηκώθηκε για να ενημερώσει τον Τύπο, ως είθισται, κλείνοντας έτσι και την συνεδρίαση. Δεν είχε προφτάσει να πάει ως την πόρτα, όταν τον σταμάτησε η αυστηρή φωνή του Ιταλού Πρωθυπουργού, Μάριο Μόντι. Τον ρώτησε, για πού το έβαλε, εφόσον δεν είχαν τελειώσει ακόμα! Ο Πρόεδρος βαν Ρομπάι ξανακάθισε μουδιασμένος στη θέση του και η συνεδρίαση ξεκίνησε, ουσιαστικά αυτή τη φορά, για να λήξει στις 6 το πρωί με σημαντικότατες αποφάσεις που αφορούν όλους μας ξεχωριστά και την Ευρώπη πάνω απ΄ όλα!

Ο Ιταλός Πρωθυπουργός, μη εκλεγμένος από τον λαό, αλλά εντεταλμένος να σώσει τη χώρα του στην κρίσιμη αυτή στιγμή, εκτός από τεχνοκράτης υπήρξε και ένας, κατά γενική ομολογία,  επιτυχημένος από τους καλύτερους μάλιστα Ευρωπαίος Επίτροπος κατά την περίοδο 1995-2005. Και το απέδειξε για μια ακόμη φορά προχθές στη Σύνοδο Κορυφής. Εφόσον ο Πρόεδρος σήμανε λήξη της συνεδρίασης καθώς σηκώθηκε να φύγει, ποιος θα τολμούσε να του πει, «πού πας;». Το σπίτι του ιταλού πρωθυπουργού όμως κινδύνευε να καεί και μαζί μ΄ αυτό τα διπλανά και τα πάρα δίπλα. Δεν ήταν στιγμές για να ακολουθήσει αυστηρά το πρωτόκολλο. Ούτε και να ρίξει το βάρος, αν τελικά το σπίτι του το άρπαζαν οι φλόγες, αποκλειστικά στην πυροσβεστική που αργούσε να έρθει. Τόλμησε το αυτονόητο, προχώρησε, διεκδίκησε και κάποιοι άλλοι τον ακολούθησαν. Το πύρινο μέτωπο έσπασε!

Αξίζει να ρίξει μια ματιά κανείς στο βιογραφικό του ανδρός. Γεννημένος στην Λομβαρδία εκεί που η λέξη ambiente βρίσκει το νόημά της, σπουδαγμένος στα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας του και του εξωτερικού και με ευρωπαϊκό αέρα στα πανιά του. Είναι δε από τους λίγους ευρωπαίους επιτρόπους, που δίπλα στο όνομά τους υπάρχει η ένδειξη, «χωρίς κομματική ταυτότητα». Αυτό, νομίζω, τα λέει όλα!

Και με πιάνει μια θλίψη για τους δικούς μας πολιτικούς, που από προχθές μέλημά τους είναι τα ψίχουλα, που τυχόν θα πέσουν από το πλούσιο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Λες και οι ίδιοι δεν είναι συνδαιτυμόνες! Με πυξίδα την κομματική τους γραμμή και κινούμενοι, ακόμη και σήμερα, στο πλαίσιο ενός στενού πελατειακού συστήματος, που τους ανέδειξε, αρμενίζουν μεσοπέλαγα, αγνοώντας τους κανόνες πλοήγησης στα ευρωπαϊκά νερά.

Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες απέδειξε, πως μόνο με επίθεση πρόσω γράφονται επιτεύγματα και πως με τις κατάλληλες συμμαχίες επιτυγχάνονται οι στόχοι. Αρκεί να μιλάει η καρδιά και να υπάρχει το κοινό όραμα, όταν το διακύβευμα είναι όλα ή τίποτα!

Δεν παίζει κανείς με την φωτιά και τουλάχιστον φροντίζει να έχει κάψει τα αγριόχορτα στον κήπο του και να έχει και μερικούς κουβάδες νερό στο πλάι πριν βγει στους δρόμους παραπονούμενος, ότι οι άλλοι δεν τον βοήθησαν. Για να έχει το δικαίωμα να ρωτήσει και τον πάσα διερχόμενο, «εσύ πού πας;»!

No tags

No comments yet.

<< Τα παιδιά που δεν προλάβαμε

Διπλή τιμωρία χωρίς έγκλημα >>