Η αρχή του καλοκαιριού των παιδικών μου χρόνων! Ξενοιασιά, παιχνίδι και ελεύθερο κάμπινγκ στον Αϊ-Γιάννη με όλη την γειτονιά. Ούτε που ξέραμε κατά πού πέφτει η Μύκονος και η Σαντορίνη, βουνίσιοι όντες!
Τη Σαντορίνη διάλεξε φέτος η Μπιγιονσέ, διάβαζα, για την καμπάνια των ρούχων House of Dereon και οι φωτογραφίες «τρέχουν» στα μεγαλύτερα περιοδικά του κόσμου. Μια μοναδική τονωτική ένεση στον τουρισμό της Ελλάδας! Μόλις δε κυκλοφόρησε στο εξωτερικό ένα νέο λεύκωμα με ξενοδοχεία και resorts, κατάλληλο για τους λάτρεις της πολυτέλειας. Περιλαμβάνει έξι προορισμούς, ανάμεσά τους και την Έλλάδα.
Στη Μύκονο, πάλι, συμπληρώνουν το σκηνικό του shopping για φέτος οι ολοκαίνουργιες μπουτίκ Hermès και Juicy Couture.
Όπως και να το κάνουμε η Ελλάδα έχει παραλίες για όλα τα πορτοφόλια και τα πολύ γεμάτα βέβαια. Έχει επίσης ανάγκη όλους τους τουρίστες, μιας και ο τουρισμός είναι από τα ατού της. Και αυτοί από τα resorts και οι άλλοι του «ξυλάκι παγωτό» θα δοκιμάσουν σ΄ένα ταβερνάκι την υπέροχη καλοκαιρινή ελληνική κουζίνα και θα χαζέψουν ψωνίζοντας και στα μικρομάγαζα.
Μύκονο και Σαντορίνη με μια βδομάδα Μήλο, διάλεξε για φέτος και ο συνάδελφος ενός φίλου, θέλοντας να ξεφύγει για τρεις βδομάδες από τον μουντό καιρό των «Βρεξελλών», διατεθιμένος να ξοδέψει για να περάσει καλά, όπως τόνισε. Από καιρό το προετοίμαζε το ταξίδι, γιατί οι «ξένοι» δεν πάνε πουθενά στην τύχη!
Προχτές, λίγο πριν την αναχώρηση, του τηλεφώνησε ο ταξιδιωτικός του πράκτορας για να του ανακοινώσει, ότι λόγω των απεργιών στην Ελλάδα δεν μπορεί να του εγγυηθεί τις μετακινήσεις του προς τα νησιά! Για εναλλακτική λύση του πρότεινε ανάλογους προορισμούς στην Τουρκία και στην Ιταλία. Εκείνος, όμως, ήθελε Ελλάδα και τηλεφώνησε στον φίλο μας και συνάδελφό του για να τον παρακαλέσει να επικοινωνήσει στην Ελλάδα, μήπως και βρισκόταν λύση. Όντως ο φίλος μας «σκοτώθηκε» να βρει τα τηλέφωνα του Λιμεναρχείου στον Πειραιά, όπου και τηλεφώνησε για να ακούσει τον βαριεστημένο υπάλληλο να του λέει: «Είπαμε, κύριε, δεν κουνιέται τίποτα!». Χθες που μιλούσαμε και πάλι έψαχνε για να του βρει αεροπορικά εισιτήρια, αυτή τη φορά. Το έχει πάρει πατριωτικά, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού, που γνωρίζω. Σα να είμασταν όλοι μιλημένοι, κάναμε την δική μας «καμπάνια» φέτος για την Ελλάδα, προτρέποντας φίλους, γνωστούς και συναδέλφους να επισκεφτούν την Ελλάδα. Δεν χρειαζόταν και ιδιαίτερη προσπάθεια για να τους πείσουμε, μιάς και η Ελλάδα είναι μαγνήτης από μόνη της. Δεν υπολογήσαμε, όμως τις απεργίες!
Δεν έχω λύσεις να προτείνω. Θα χαιρόμουν αν εσείς με φωτίζατε …
No tags
Ioanna Sahinidou · 27/06/2010 at 15:59
Διαλύσαμε την αγροτική και την κτηνοτροφική οικονομία μας και κάναμε τα νησιά και τα βουνά ξενοδοχεία. Είπαμε θα γίνουμε ξενοδόχοι και ξενοδόχες της Ευρώπης. Ούτε αυτό το κάναμε σωστά…
Οι Έλληνες γονείς θέλουμε για τα παιδιά μας πτυχία χωρίς διάβασμα, μια θέση στο δημόσιο για να κοιμούνται στην καρέκλα τους, να βγάζουν τα παιδιά μας λεφτά χωρίς να εργάζονται, να τρώνε και αυτά που δεν έχουν. Οι άξιοι πάνε έξω σκοτώνονται στο διάβασμα, διακρίνονται, προχωρούν και μετά έρχονται μέσα να μας ‘μάθουν και εμάς’ και μπαίνουν στο σύστημα-καρέκλα για να κοιμάσαι. Αν κανείς δουλεύει χαλάει την πιάτσα στην πολύ αγαπημένη μας πατρίδα…
Αλτάνα · 28/06/2010 at 23:04
Πόσο έχεις δίκιο, Ιωάννα! Ένας φίλος καθηγητής μου έλεγε, ότι, βάσει “στατιστικών”, όσοι έρχονται από το εξωτερικό για να εργαστούν π.χ. σε ελληνικό ανώτατο ίδρυμα, μέσα σε δύο χρόνια, είτε ξαναγυρίζουν εκει απ΄όπου ήλθαν, είτε αναγκαστικά προσαρμόζονται στο “σύστημα”.
Δεν είναι, ίσως, εφικτό να αλλάξουμε την κοινωνία μονομιάς, αλλά ας μη απευθυνθούμε, για παράδειγμα, την επόμενη φορά στον τοπικό βουλευτή για υποθέσεις μας, που δεν είναι της αρμοδιότητός του, ως πολιτικό πρόσωπο. Να πάψει επιτέλους αυτή η πελατειακή σχέση, που δεν παρατηρείται σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Είναι η γάγγραινα που μολύνει την ελληνική κοινωνία και δεν αφήνει τους άξιους να προχωρήσουν, αφού το “μέσον” ανοίγει πόρτες, που αντικειμενικά δεν θα άνοιγαν. Σε βάρος της ίδιας της κοινωνίας, σε τελική ανάλυση.
ΚΑΛΦΟΓΛΟΥ ΒΙΚΥ · 28/06/2010 at 10:58
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=340144&ct=32&dt=27/06/2010
Πριν σχολιάσω περισσότερα για το θέμα που θίγεις, (άλλωστε τι να σχολιάσω, μόνον οργή μπορώ να καταθέσω) σου στέλνω ένα εξαιρετικό άρθρο ενός πολύ καλού ιστορικού και γνώστη της νεοελληνικής πραγματικότητος από το χθεσινό Βήμα. Η αποστολή του δεν έχει πολιτική χροιά – απλώς για να δεις κάποιες επισημάνσεις, γνωστές στους ιστορικούς, σχετικά με τις ιδιαιτερότητες της ιστορικής εξέλιξης στην νεώτερη Ελλάδα, οι οποίες βέβαια έχουν βαθιά επηρεάσει τη δομή και συμπεριφορές της κοινωνίας, όπως και τη δομή και τις πρακτικές των κομμάτων. Πιστεύω θα σας αρέσει.
Αλτάνα · 28/06/2010 at 22:01
Όντως πολύ ενδιαφέρον το άρθρο, Βίκυ! Μου άρεσε ιδιαίτερα η επισήμανσή του για την “κατακερματισμένη κοινωνία” της Ελλάδας σε αντίθεση με αυτή της “κοινωνίας των πολιτών”, η οποία επικράτησε στην Ευρώπη, όπως γράφει. Εδώ, νομίζω, εστιάζεται το πρόβλημα στη Ελλάδα, στην έλλειψη δηλ. της κοινωνίας των πολιτών
Επιμένουμε στον “οθωμανισμό” και στα κατάλοιπά του, που ίσως, ως άτομα, μας βολεύει, αλλά χάνουμε “το τρένο”, ως κοινωνία και κράτος!
Ioanna Sahinidou · 29/06/2010 at 15:16
Εκείνο που ‘τσακίζει κόκαλα ΚΑΤΆ τη γνώμη μου είναι ότι όλοι οι Έλληνες από υπουργούς, βουλευτές, αναλυτές, επιστήμονες, και κάθε Έλληνα στη λαϊκή αγορά, στο καφενείο, στην καφετέρια, στο χωριό ή στην πόλη ξέρουμε τι πρέπει να γίνει. Άν δεις, ακούσεις, διαβάσεις, ρωτήσεις όλοι έχουμε τις λύσεις στο τσεπάκι μας. Κάθε μέρα μιλάνε όλοι ως ‘εθνοσωτήρες’ και μΆλιστα ρίχνοντας τις ευθύνες στούς όποιους άλλους.
Γιατί δεν ‘κουνιέται φύλλο’ και ‘ο χορός κρατεί;’
Σήμερα ήρθε το δώρο διακοπών του άντρα μου μειωμένο σε μεγάλο ποαοστό.
Ο Γιος του κάποιου ΤΑΔΕ στρατιώτης έκανε πάρτι στα φιλαράκια στο ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ με τη Τζούλια!! Αυτό λέγεται ΠΑΡΑΝΟΙΑ…