Θα μου έπαιρνε μέρες να απαντήσω προσωπικά σε κάθε μήνυμα και τηλεφώνημα, που δέχτηκα χθες! Έτσι συγχωρέστε μου που θα χρησιμοποιήσω το μπλογκ γι΄αυτό τον σκοπό. Με «πνίγουν» όμως κάποια πράγματα …
Ήλθαν τα πάνω κάτω για μένα, χθες. Δύο μέλη της οικογένειας ήταν αποκλεισμένα σε κτίρια, λίγα μόλις μέτρα από το σημείο της έκρηξης στο μετρό, στο κέντρο των Βρυξελλών. Κανείς δεν ήξερε αλλά μάλλον περίμεναν κάπου εκεί κοντά, στην ευρωπαϊκή συνοικία, το επόμενο κτύπημα. Οι εξωτερικές πόρτες των κτιρίων εκεί είχαν κλειδωθεί μέχρι τις 5 το απόγευμα και η επικοινωνία με τα τηλέφωνα πολύ δύσκολη. Με ανοιχτή την τηλεόραση και το ραδιόφωνο – έτυχε να είμαι μόνη στο σπίτι – σφιγγόταν η καρδιά μου μ΄ αυτά που έβλεπα και άκουγα. Προχθές δεν κατέβαινα και η ίδια τις σκάλες του μετρό στο Maelbeek; Τις προάλλες δεν πετούσα από το ίδιο αεροδρόμιο για Αθήνα; Κάθε γωνιά που έβλεπα μου ήταν γνωστή και περπατημένη. Η απόγνωση και η λύπη για τα αθώα θύματα μεγάλη, όσο και η αγωνία για τους δικούς μου ανθρώπους και φίλους που ήξερα, πως ήταν εκεί, έρμαιο, ίσως, σε επόμενα προγραμματισμένα αλλά άνανδρα και στυγερά κτυπήματα. Τόση βία, τόσο μίσος, τόση απανθρωπιά … Δεν με χωρούσε το σπίτι, αλλά και από την άλλη η διαταγή προς όλους τους κατοίκους των Βρυξελλών ήταν, «μείνετε εκεί που είστε και μη κυκλοφορείτε στους δρόμους!».
Είχα μόνο το τηλέφωνο και τα email. Δηλαδή όλους εσάς! Το πρώτο τηλεφώνημα λίγα λεπτά μετά την έκρηξη από το Σαν Ντιέγκο, ο γιός που με αγωνία στη φωνή ρωτούσε αν είμαστε καλά, το δεύτερο από τον αδελφό μου, που κλείνοντας την τηλεόραση να φύγει για την δουλειά του άκουσε για μια έκρηξη στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Ήξερε πως το σπίτι μας ήταν κάπου εκεί κοντά … Φυσικά η αδελφή μου από την Αράχωβα, τα αδέλφια μας από το Κεντάκυ, όλες οι παιδικές μου φίλες, η φίλη μου από την Κρήτη, που είχα χρόνια να την ακούσω, θείες και ξαδέλφια, φίλοι αγαπητοί από την Αθήνα, την Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, την Θεσσαλονίκη, την Γερμανία, την Ελβετία, την Αμερική, τον Καναδά.
Την ματιά φρίκης στην τηλεόραση την αντικαθιστούσε ο λόγος αγάπης σας και άντε πάλι από την αρχή. Τόσα μα τόσα λόγια ζεστά συμπαράστασης και αγάπης! Έδιωξαν σιγά-σιγά τον φόβο από την καρδιά μου, που ήταν ανθρώπινος και πέρα για πέρα αληθινός. Όπως ήταν όμως και τα λόγια σας και τα γραφόμενά σας. Σας ευχαριστώ!
Ξέρω πως δεν ζούμε σ΄ έναν κόσμο «αγγελικά» πλασμένο. Ξέρω πως το «κακό» είναι παντού, έτοιμο να χτυπήσει. Χθες στις Βρυξέλλες, σήμερα κάπου αλλού … Χθες μ΄ έπνιγε εμένα ο φόβος και η αγωνία, αύριο ίσως κάποιον άλλον.
Σήμερα, μια μέρα μετά, όλα δείχνουν ήρεμα, είναι όμως; Ίσως, οι περισσότεροι από σας, έχετε μια Αγία Γραφή στο σπίτι σας. Θα σας προέτρεπα, με το θάρρος της αδελφικής αγάπης και φιλίας, να την ανοίξετε και να διαβάσετε όλη την Α’ επιστολή του Ιωάννη, πέντε κεφάλαια είναι όλη και όλη. Οι ίδιες αντιθέσεις και εκεί, για το σκοτάδι και για το Φως που είναι ο Θεός, «το σκότος παρέρχεται και το φως το αληθινόν ήδη φέγγει», είναι γραμμένο. Για το μίσος, που σκοτώνει και την Αγάπη που είναι ο Θεός και χαρίζει αιώνια ζωή. Για τον φόβο που έχει κόλαση, αλλά που όμως «η τελεία αγάπη» τον διώχνει έξω. Αυτά διαβάζοντας χθες, ηρέμησα. Εσείς με τα τηλεφωνήματά σας και τα μηνύματά σας τα κάνατε πράξη και ουσία και επικοινωνώντας μαζί σας δεν ήμουν πια τόσο μόνη στην αγωνία μου.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς!
No tags
Anonymous · 23/03/2016 at 20:06
K.N. Η δική Του ειρήνη να γεμίσει τις καρδιές σας.
Anonymous · 23/03/2016 at 20:08
O.Z.: Χαίρομαι που είστε καλά.
Είδα και την ανάρτηση στο blog, ανθρώπινη, αλλά γεμάτη πνευματικότητα
και ελπίδα.
Anonymous · 23/03/2016 at 20:11
R.A.:…και ολα ειναι πθανα να μας συμβουν …ομως Ιησους εινα η ελπιδα μας ..ο Ουρανος η εμνευση μας να ζουμε και χαιρομαστε τη σωτηρια που μας χαρισε ο Κυριος …Ας μενουμε σε προσευχη ..και ας επιζητουμε, να δυναμωνει η πιστη μας ….για να μπορεσουμε να ανταξουμε, τους δυσκολους καιρους!! Πολλα φιλια!
Anonymous · 23/03/2016 at 20:12
M.M…. χαιρόμαστε που είστε καλά.
Ο Θεός να σας χαρίζει την ειρήνη Του.
Anonymous · 23/03/2016 at 20:14
M.F.: Πολύ συγκινητικό Αλτα μου. Ο Κύριος μας σας προστάτευσε…
Anonymous · 23/03/2016 at 20:16
E.K.: Άλτα μου, εκτός από τα πολλά τηλεφωνήματα και μηνύματα που πήρες, ήταν και αμέτρητα άλλα που δεν πήρες, από ανθρώπους που μόλις άκουσαν την είδηση σκέφτηκαν αμέσως εσένα και την οικογένειά σου, και ανακουφίστηκαν όταν είδαν το μήνυμά σου ότι είστε όλοι καλά. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Θεός πάντα να σου δίνει τη δική Του ειρήνη και προστασία. Όπως λες, σήμερα συνέβη εκεί, αύριο αλλού, ίσως εδώ. Η ελπίδα μας είναι σ’ Εκείνον και στην αγάπη Του
Anonymous · 23/03/2016 at 20:19
I.S.:… διάβασα την ανάρτησή σου στο facebook. Σε είχα ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΚΈΨΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΈΓΡΑΨΕΣ «ΕΊΜΑΣΤΕ ΔΌΞΑ ΤΩ Θεώ καλά» ησύχασα για σας.
Πάντα σκεφτόμουν το εδάφιο «Νίκα δια του αγαθού το κακόν» και αναρωτιόμουν πώς μπορεί να νικήσεις το κακό με το κακό όταν το κακό είναι θανατηφόρο και καταστροφικό;
Anonymous · 23/03/2016 at 20:21
S.H.: …seit ich gestern die schrecklichen Bilder in den Nachrichten gesehen habe, frage ich mich, ob Sie in irgendeiner Form
von den furchtbaren Anschlägen betroffen waren. Ich hoffe, Sie waren zu dieser Zeit an einem sicheren Ort!
Hoffentlich sind auch keine Menschen aus Ihrem Umfeld in Mitleidenschaft gezogen worden.
Wir alle denken zur Zeit „je suis Bruxelles“, doch vor Ort betroffen zu sein, hat natürlich eine ganz andere Dimension.
Anonymous · 23/03/2016 at 20:23
E.D.-A.:γλυκειά μου Αλτα οχι μονο δεν εδειξες την αγωνια σου σε ολους εμας αλλα προσπαθουσες να μας καθησυχάσης. Να εισαι, να εισθε ολοι καλα !
Anonymous · 23/03/2016 at 20:24
S.I.: Δοξάζουμε τον Θεό μας για την προστασία του
Anonymous · 23/03/2016 at 20:27
N.K.:Ολη την ημερα σας σκεπτομαι!!!!Δοξα τω Θεω, που ειστε καλα!!!
Anonymous · 23/03/2016 at 20:29
P,V-D.: Ανακούφιση! Η σκέψη μου και η προσευχή μου ειναι κοντά σας σήμερα!
Anonymous · 24/03/2016 at 09:09
M.M.: Λυπούμαστε πολύ γι΄αυτό που έγινε εκεί και προσευχόμαστε για σας. Ένας κόσμος που έχει απορρίψει τον Θεό και τον Χριστόν αυτού, από το κακό στο χειρότερο θα πηγαίνει μέχρις ότου έρθει ο “εις ον απόκειται”. Και δόξα τω Θεώ έρχεται!