Με την αφορμή των καλοκαιρινών διακοπών στην πατρίδα και με τον “καλό” άνθρωπο, που μας έτυχε στην πρώτη επαφή μας για φέτος με την ελληνική δημόσια διοίκηση, είπαμε να κλείσουμε και κάποια άλλα ανοιχτά κεφάλαια μαζί της. Φαίνεται, όμως, ότι όσο μπαίνει ο Αύγουστος όλοι οι “καλοί” άνθρωποι πάνε διακοπές και πίσω μένουν κάποιοι τύποι μίζεροι και γκρινιάρηδες, που θεωρούν τις δημόσιες υπηρεσίες τσιφλίκι τους και το κοινό κάτι σαν κουνούπι-φορέα του ιού του Δυτικού Νείλου, που είναι και επίκαιρος αυτές τις μέρες…
Αν δεν καταφέρουν να σε “εξοντώσουν” με το βλέμα τους με το που θα μπεις στον τόπο εργασίας τους, θα βάλουν τα δυνατά τους στη συνέχεια να σε τρέψουν το γρηγορότερο δυνατό σε φυγή.
Σε γραφείο Κτηματολογίου της Αττικής, βρήκαμε κλειδωμένη την πόρτα, σε ώρα εργασίας, με την υπάλληλο να σέρνει τα βήματά της για να μας ανοίξει, αφού συνειδητοποίησε, ότι το κλείδωμα δεν την έκανε αθέατη και ότι την βλέπαμε μέσα από το τζάμι της πόρτας. Στην δίκαιη παρατήρησή μας, ότι οι δημόσιες υπηρεσίες είναι για να εξυπηρετούν το κοινό, μας αντέταξε, ότι το Κτηματολόγιο είναι πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και επομένως απαλάσσεται αυτής του της οφειλής…Δηλαδή, σύμφωνα με τον παραπάνω συλλογισμό της υπαλλήλου, δίνει πληροφορίες κατά το δοκούν και τον άνθρωπο! Ξερά μας παρέπεμψε στην οικεία ιστοσελίδα για την ενημέρωσή μας. Τι μας ήλθε να την ρωτήσουμε για την πλησιέστερη πολεοδομία! Το κάναμε όμως, για να εισπράξουμε την “πληγωμένη” υπαλληλική της ευαισθησία, ότι δεν είναι γραφείο πληροφοριών και να πάρουμε το 11880 να μας το πει.
Σε κοινοτικό γραφείο της ίδιας περιοχής, που δέχεται μόνο κάθε Πέμπτη για εξόφληση λογαριασμών νερού, φτάσαμε στις 13.05, αφού είχε προηγηθεί τηλεφωνική ενημέρωση με την υπάλληλο, ότι το εν λόγω γραφείο θα είναι ανοικτό μέχρι τις 14.30. Ο αρμόδιος υπάλληλος, όσο πιο χαιρέκακα μπορούσε, μας πληροφόρησε ότι το ταμείο έκλεισε στις 13.00! Στη διαμαρτυρία μας, η υπάλληλος δίπλα του θυμήθηκε το πρωινό μας τηλεφώνημα και την πληροφορία της ότι το κατάστημα κλείνει στις 14.30, αλλά προσθέτοντας υπεροπτικά, ότι δεν της είπαμε, ότι θέλουμε να πληρώσουμε λογαριασμό νερού!
Έχω και πολλά άλλα παρόμοια, δυστυχώς, να αναφέρω αλλά είμαι σίγουρη, ότι είναι και η δική σας, των περισσοτέρων, η καθημερινότητα και έτσι κομίζω γλαύκας …
Διάβαζα σε καθημερινή εφημερίδα, ότι η επόμενη μέρα για την Ελλάδα θα κριθεί από την επιτυχία της μεταρρύθμισης στην κρατική μηχανή. Με εντυπωσίασε ο αριθμός 768.009, που αντιστοιχεί στον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά το πρώτο στάδιο της απογραφής, που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα. Εκτιμάται ότι με την απογραφή και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ο αριθμός θα υπερβαίνει το εκατομμύριο! Δηλαδή ο ένας στους δέκα έλληνες θα είναι δημόσιος υπαλληλος και το κράτος, κατά τις προβλέψεις των ειδικών, θα πρέπει να δαπανά πάνω από 50 δισ. ευρώ για το ετήσιο κόστος μισθοδοσίας των, ή αλλιώς το 50% των εσόδων του κράτους, πάντα κατά τους ειδικούς, θα ξοδεύονται για αυτόν το σκοπό.
Να είχαμε τουλάχιστον την αποτελεσματικότητα και το ανάλογο επίπεδο εξυπηρέτησης! Μέχρι πότε θα πρέπει, ως πολίτες της ΕΕ, που είμαστε εδώ και 30 (!) χρόνια, να ευελπιστούμε ότι θα πέσουμε στον “καλό” άνθρωπο όταν ζητάμε το αυτονόητο στην καθημερινή μας συνδιαλλαγή με την δημόσια διοίκηση;
No tags
Ioanna Sahinidou · 27/08/2010 at 18:24
Αυή είναι η Ελλάδα μας να κλαις και να γελάς σαν το χαμόγελο της Τσοκόντα. Η μαμά μου είχε ένα αντίγραφο στην κρεβατοκάμαρά της και μου έλεγε: Κοίταξε από τη μια κλαίει και από την άλλη χαμογελάει. Γύριζα και εγώ τον πίνακα από πίσω να δω τι γίνεται. Η κρατική μηχανή είναι σάπια δεν επιδιορθώνεται. Από τότε που γεννήθηκα ακούω ότι θα διορθωθεί. Είμαστε όλοι βολεμένοι έχουμε βρει έναν ‘καλό άνθρωπο’ όπως το εννοεί ο καθένας αυτό και τα βολεύουμε…