Greek
English
French
German
Italian
Spanish
Τους συνάντησα μπροστά στην δυτική πύλη του πάρκου, στο Tervuren, τους δυό μικρούς εγγονούς του βασιλιά του Βελγίου, Αλβέρτου. Έπεσαν σχεδόν επάνω μου προσπαθώντας να ισορροπήσουν στα ποδήλατά τους. Δυό άγνωστα μουτράκια μου χαμογέλασαν αμήχανα και εγώ έσκυψα μηχανικά να τους βοηθήσω στην εκκίνηση. Άκουσα την καλημέρα πίσω μου και σήκωσα το κεφάλι και τότε τους είδα, το πριγκιπικό ζευγάρι, και κατάλαβα, ότι είχα να κάνω με δυό μικρούς πρίγκιπες!
Δεν είχε κόσμο στο πάρκο εκείνο το πρωί. Το χιόνι είχε λυώσει αλλά η λίμνη ήταν ακόμη παγωμένη, με εξαίρεση μια μεγάλη τρύπα κάπου στα ρηχά, όπου εκατοντάδες πουλιά συνωστίζονταν για μιά θέση στο νερό!
Ακολουθήσαμε την ίδια διαδρομή. Μπροστά οι δυό μικροί πρίγκιπες με τα ποδήλατα. Πίσω μου οι γονείς τους, αγκαζέ και σε συζήτηση. Κάπου στο μέσο του πάρκου, εκεί στη μικρή γέφυρα, που ενώνει την λίμνη με το συντριβάνι, κοντοστάθηκα για να τους δώσω την ευκαιρία να προσπεράσουν. Έμεινα να χαζεύω το κτήριο του αφρικανικού μουσείου. Την ίδια σκέψη, φαίνεται, είχαν και οι μικροί, γιατί γύρισαν, άφησαν τα ποδήλατα δίπλα μου και προσπαθούσαν να μαντέψουν, τι το περίεργο κοιτάζω. Ίσως είχε πέσει κάτι στο νερό; Οι γονείς προχώρησαν αφοσιωμένοι στη συζήτησή τους. Κοίταζα τον τρούλο του μουσείου, να λαμπιρίζει μετά τη βροχή και τα μεγάλα μπαλκόνια με τις κολόνες, του πάλαι ποτέ θερινού ανακτόρου του βασιλιά Λεοπόλδου Β΄, του προπάππου του παππού τους. Έρριχνα κλεφτές ματιές να δω τι κοιτάζουν εκείνοι, οι μικροί μου πρίγκιπες, που αν ζούσαμε σε άλλες εποχές, εκείνοι μεν θα βρίσκονταν σήμερα εδώ στον κήπο τους εγώ όμως δεν θα είχα θέση σ΄ αυτή την ομορφιά. Τι καλά να γίνονται τα βασιλικά ανάκτορα μουσεία και οι κήποι τους δημόσια πάρκα!
Οι μικροί αποφάσισαν κάποια στιγμή, ότι δεν ήταν δα και τίποτα το συνταρακτικό αυτό που κοίταζα και μιλώντας γαλλικά μεταξύ τους συμφώνησαν να προχωρήσουν, μια που εγώ δεν το κουνούσα από τη θέση μου. Το παρελθόν με είχε συναρπάσει…
Άκουσα την πριγκίπισσα μητέρα τους να τους καλεί στα φλαμανδικά κοντά της και εκείνα να της απαντούν και πάλι στα γαλλικά. Άρχισα να σκέφτομαι περί της μητρικής τους γλώσσας και τα τοιαύτα, αλλά το άφησα. Μέγα χάσμα χωρίζει τις δύο γλωσσικές κοινότητες στο Βέλγιο, την ολλανδόφωνη Φλάνδρα και την γαλλόφωνη Βαλλονία. Τις ενώνει, λένε, μόνο ο βασιλιάς. Στο παλάτι, άραγε, σε ποιά γλώσσα μιλούν μεταξύ τους;
Θυμήθηκα τον δικό μου γιό, μικρό, κάπου στην ηλικία τους, να με ρωτάει μια μέρα στο λεωφορείο, σε ποιά γλώσσα να μιλάμε μεταξύ μας, όταν είμαστε έξω. Του απάντησα: Μα, στην δική μας! Εκείνος, τότε, αποφάσισε απλά, πως η «δική του» γλώσσα, ήταν αυτή, που μάθαινε στο σχολείο και έπαιζε με τους φίλους του στη γειτονιά. Κρατήσαμε την «δική μας» για το σπίτι …
No tags
P.P. via FB · 13/02/2011 at 20:51
Από Ι.Σ. via Facebook: “Αν και άλλες Δρ Νομικής μας μιλούσαν για πριγκιπόπουλα, πρίγκιπες, μάνες, μητέρες, μαμάδες με τόση τρυφερότητα θα αντέχαμε την κατάντια…Είσαι μοναδική…”
P.P. via FB · 14/02/2011 at 14:53
V.A. via FB: “Πολύ γλυκό!!!”
S.P-Z.. via FB · 14/02/2011 at 14:57
S.P-Z via FB: ” Όμορφο να ξεκινάει την μέρα του κανείς με πριγκιπόπουλα κάτι σαν παραμύθι!!
Πολύ ωραίο συναίσθημα, σ’ολες τις εποχές για όλους τους ανθρώπους, να αναπολούμε παλαιές καλές εποχές, γλυκές αναμνήσεις, αλλαγμένα τοπία………..!”
S.P-Z.. via FB · 14/02/2011 at 14:59
V.K. via FB:”Ιδιαίτερο, μαγικό μέρος το Tervuren με το Αφρικανικό μουσείο και τους κήπους του! Μνήμες του Λεοπόλδου που θέλησε να δημιουργήσει Ελεύθερο Κράτος στο Κογκό, ελεύθερο από δουλεμπόρους – ίσως αρχικά να ήταν ειλικρινής – Μνήμες της τραγικής εξέλιξης για τους κατοίκους που ο ίδιος ποτέ δεν επισκέφτηκε – σύνθετα και πολύπλοκα προβλήματα γύρω από την επιθυμία των ισχυρών Ευρωπαίων να ‘εκπολιτίσουν’ – κάποιοι με άληθινή αγάπη πρόσφεραν το ευαγγέλιο και τη ζωή τους ολόκληρη – οι πιο πολλοί έβλεπαν τις χιλιάδες τα ‘κατώτερα’ όντα, άξια μόνον για εκμετάλλευση – “Congo – the heart of Darkness” – μνήμες των Κογκολέζων που μεταφέρθηκαν στους κήπους του Μουσείου για ν’ αποτελέσουν ζωντανά ‘εκθέματα’ – πέθαναν με τη βίαιη αλλαγή του κλίματος – είδαμε πέρυσι τους τάφους τους, σε μια γωνιά, έξω, στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη (αν θυμάμαι καλά) – Ο κήπος, πανέμορφος – αγκαλιάζει το ίδιο τους μικρούς πρίγκηπες, όλους εμάς, – τόσα παιδάκια άλλου χρώματος που έρχονται τώρα σαν επισκέπτες απ’ το Κογκό – τα λουλούδια, το κάθε φυλλαράκι διαφορετικό κι απαραίτητο – οι γλώσσες, Φλαμανδική, Γαλλική – διαφορετικές και εξίσου πολύτιμες για τις παραστάσεις που κουβαλούν – Ένας Θεός απίστευτης ποικιλίας και αρμονίας – σ’ έναν άλλον Κήπο – κάποτε – όλη αυτή η διαφορετικότητα θα δώσει την αρμονία μιας εξαίσιας μελωδίας – “διότι δεν υπάρχει δούλος ή ελεύθερος, βάρβαρος ή Σκύθης – όλοι εν εν Χριστώ” – ΄’ένδοξα διαφορετικοί”, όπως λέει ο C.S.Lewis, αλλά ”εν”. Άλτα, καλή σου εβδομάδα!”
S.P-Z.. via FB · 14/02/2011 at 15:03
I.S. via FB:”Φοβερή Βίκυ μας έκανες ένα γύρω στην ιστορία της Ευρώπης και ακόμα πάρα πέρα…”
V.A. · 14/02/2011 at 15:05
V.A. via FB: “Αυτή είναι η γοητεία του καλού λόγου!Σε ταξιδεύει μαγικά!”
K.Z. · 14/02/2011 at 15:07
K.Z. via FB:”Αλτάνα, χάσαμε και την μάνα και την μητέρα! Όπου γη και πατρίς!”
E.F. · 14/02/2011 at 19:59
E.F. via FB: “Ούτε ο βασιλιάς ούτε και οι πρίγκιπες φαίνεται να είναι σε θέση να βοηθήσουν στο να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση στο Βέλγιο!”
G.P. · 14/02/2011 at 20:03
Giorgos P. via FB:” Να ξαναφέρω πίσω λίγο τη γοητεία της σκηνής που περιγράφει η Άλτα κάνοντας την παρατήρηση του Έραστου να μη χαρακτηρίζει μια ‘ωμή πραγματικότητα’? Οι μικροί πρίγκηπες, αλλά, κι ακόμη περισσότερο, το πριγκηπικό ζευγάρι, δεν φαίνονται να πολυσκοτίζονται, γιατί ξέρουν: στο Βέλγιο, ο κρατικός μηχανισμός/δημόσια διοίκηση λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, σαν με αυτόματο πιλότο, χωρίς ανάκη για κυβέρνηση (που άλλωστε, τα τελευταία 15 χρόνια, απουσιάζει συχνά και για περιόδους πάνω από 6 μήνες!)… Κι υπό αυτές τις συνθήκες, καλύτερα καθόλου (κεντρική) κυβέρνηση παρά μια ‘αναγκαστική’, δυσλειτουργική κυβέρνηση! Βέβαια, αυτοί δεν έχουν ζήσει τον πολύ οικείο σε μας συνδυασμό ‘κάκιστος κρατικός μηχανισμός/δημόσια διοίκηση με αλληλουχία κακών κυβερνήσεων’ – κι ευτυχώς, γιατί αν ήταν έτσι και στα μέρη τους, η όμορφη σκηνή της Άλτας δεν θα είχε, για τους μεγάλους τουλάχιστον, ανεμελιά και χαμόγελα! Όσο για τη γλώσα, όντως, το χάσμα βαθαίνει ολοένα, η υπόσταση του κράτους κρέμεται σε μια κλωστή, κι ίσως ο βασιλιάς, μαζί με την παρουσία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και όλων των ‘συμπαραμαρτούντων’ (ευνοϊκών όμως για την οικονομία) και την έλλειψη ξεκάθαρων προοπτικών για δύο μικρά νέα κράτη, να είναι βασικοί λόγοι που καθυστερεί η διάσπαση…”
I.S. · 14/02/2011 at 20:08
I.S. via FB: “Τώρα Έραστε πάει η μαγεία, η παραμυθένια πραγματικότητα μας προσγείωσες στην ωμή πραγματικότητα…”