Στην Στοά του Βασιλιά (Galerie du Roi) στις Βρυξέλλες, στο Μουσείο των Γραμμάτων και Χειρογράφων πραγματοποιείται από την περασμένη εβδομάδα μια έκτακτη έκθεση, που προβάλλει το άλλο πρόσωπο της πόλης των Βρυξελλών. Το κοινό έχει την ευκαιρία να δει σπάνια χειρόγραφα και άλλα ενδιαφέροντα ντοκουμέντα γνωστών προσωπικοτήτων που για ένα διάστημα και για διάφορους λόγους βρέθηκαν στις Βρυξέλλες. Αφετηρία της έκθεσης είναι ο 19^ος αιώνας, όπου στην πόλη κυριαρχούσε ένα πνεύμα ελεύθερο, ατίθασο θα έλεγα και επαναστατικό συνάμα όσον αφορά κυρίως τα γράμματα και τις τέχνες. Το 1852 καταφθάνει ο Βίκτωρ Ουγκώ στις Βρυξέλλες, αυτοεξόριστος, μη αντέχοντας τους Ναπολέοντες (τον Μικρό και τον 3^ο) στη Γαλλία. Μια ταμπελίτσα σ΄ ένα από τα κεντρικά σημεία της Grand-Place δείχνει και σήμερα το σπίτι που έμενε. Ένας μεγάλος αριθμός από καλοδιατηρημένα γράμματα και άλλα έγγραφα, που εκτίθενται στο Μουσείο, καταγράφουν το ζωηρό ενδιαφέρον του μεγάλου γάλλου συγγραφέα για τα τεκταινόμενα στη γειτονιά που έμενε, καθότι στην διπλανή Στοά των Πριγκίπων είχε το βιβλιοπωλείο της η μεγάλη κυρία των γραμμάτων και στενή φίλη του και ηγερία, Ιουλιέττα Ντρουέ. Στα μεγάλα σαλόνια της εποχής οι φιλολογικές συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν. Στην παρέα προστέθηκαν αργότερα ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο Μποντλαίρ και ο γάλλος ποιητής Απολλιναίρ και όλοι αυτοί τα βράδια μαζευόντουσαν και συζητούσαν με πάθος ενώ περνούσαν τη μέρα τους στέλνοντας σημειώματα – λογοτεχνικά αριστουργήματα – ο ένας στον άλλον! Στην ίδια αυτή Στοά του Βασιλιά ήλθε το 1890 για να πουλήσει την πραμάτεια του και ο βαν Γκογκ, την σειρά με τα ηλιοτρόπια και άλλες παράξενες για την εποχή εκείνη ζωγραφιές. Ο βέλγος φίλος του Ευγένιος Μποχ, επίσης ζωγράφος, τον βοήθησε να ετοιμάσει την έκθεση. Και η αδελφή του φίλου του, Άννα, αγόρασε τον πίνακα, La Vigne Rouge (Το κόκκινο αμπέλι), το μοναδικό έργο που κατάφερε να πουλήσει, εν ζωή, ο μεγάλος ολλανδός ζωγράφος. Λίγους μήνες αργότερα αυτοκτόνησε. Κάπου στα 1895 κατέφτασαν και οι αδελφοί Lumières στις Βρυξέλλες, λίγες εβδομάδες μετά τον θρίαμβό τους στο Παρίσι και έκαναν στέκι τους τις βασιλικές στοές. Είναι οι γάλλοι εφευρέτες και δημιουργοί του κινηματογράφου, της μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.

Η έκθεση περιλαμβάνει και χειρόγραφα του σουρεαλιστή ζωγράφου Magritte, γέννημα θρέμμα των Βρυξελλών και την τακτική αλληλογραφία του με τον «Πάπα» του σουρεαλισμού στην Γαλλία, Αντρέ Μπρετόν. Γράμματα και ντοκουμέντα μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί, αλλά που μεταφέρουν τον προσεκτικό επισκέπτη της έκθεσης νοερά πίσω κάνοντάς τον, για διάφορους λόγους, να την νοσταλγεί … Για βροχερές μέρες, ό,τι πρέπει!

Τα Μουσεία σε μια πόλη είναι η διαχρονική της ταυτότητα, η ψυχή της και το σημείο αναφοράς της για πολλούς. Αλλά και σανίδα σωτηρίας σε κάποιες δύσκολες στιγμές. Όπως μου συμβαίνει τελευταίως, όταν, για παράδειγμα, φίλοι και γνωστοί σε συζητήσεις αρχίζουν να με ρωτούν για την κατάσταση στην Ελλάδα και την αμφίβολη πορεία των μεταρρυθμίσεων. Στα δύσκολα τους «πετάω» απλοϊκά την ερώτηση, αν έχουν επισκεφτεί το νέο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα. Η συζήτηση παίρνει αμέσως άλλη τροπή και το βλέπω στα μάτια τους και στον θαυμασμό που διακρίνω μέσα σ΄ αυτά, όχι μόνο για την αρχαία Αθήνα, αλλά και για τα τόσα υπέροχα και μοναδικά που έχει να προσφέρει στον επισκέπτη σήμερα. Λίγοι, ευτυχώς, πληροφορήθηκαν την κλοπή του πίνακα του Πικάσο από την Εθνική Πινακοθήκη στην Αθήνα, τον περασμένο Ιανουάριο. Διάβαζα στην έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λ. Ρακιντζή, που δημοσιεύτηκε μέσα στην βδομάδα που μας πέρασε, ότι η κλοπή οφείλεται στην έλλειψη μέτρων ασφαλείας! Στην έκθεση αναφέρεται, ότι το προσωπικό της Πινακοθήκης, 11 τον αριθμό, αποδείχτηκε ανεκπαίδευτο και ότι οι περισσότεροι «υπηρετούσαν» στην γκαρνταρόμπα! Οι δε μπαταρίες του συναγερμού είχαν λήξει προ πολλού και κανείς δεν είχε σκεφτεί να τις αντικαταστήσει με καινούργιες!

Να αρχίσω να τρέμω για τον Παρθενώνα; Είναι και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και η Διεθνής Κοινότητα θα μας ζητήσει και τα ρέστα από πάνω σε τυχόν εξαφάνισή του …

No tags

1 comment

<< Παραλληλισμοί

Θρησκευτική Ελευθερία και Ευρώπη >>