Δεν είμαι οικονομολόγος και προσπαθώ εδώ και καιρό να ταξινομήσω στο λεξιλόγιό μου τις καινούργιες λέξεις, που με βομβαρδίζουν. Εμπέδωσα πια την έννοια των «spreads», χωρίς να πάθω ίλιγγο από το ανεβοκατέβασμά τους και παρακολούθησα όλον αυτόν τον καιρό, όσο πιό καλά μπορούσα, τις ασχολίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Eurogroup και του Ecofin και τις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις των στις Βρυξέλλες και αλλού. Παρεπιμπτόντως διαπιστώνω, ότι κάθε πρωτάκουστη λέξη για μένα ξεσηκώνει έναν μικρό πανικό στην Ευρώπη. Η τελευταία ήταν περί απαγόρευσης του «naked short-selling», που ούτε η μετάφρασή του στα ελληνικά, ως «ακάλυπτες ανοικτές πωλήσεις» με φώτισε!
Αύριο, Παρασκευή, συνεδριάζουν και πάλι οι Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες. Γίνεται λόγος για «δημοσιονομική πειθαρχία», για «αγορές εκτός ελέγχου», γιά «βαθειά κρίση» και για ανάγκη «συνεργασίας των κρατών μελών».
Η Ελλάδα όμως δεν βγήκε και πάλι από τα πρωτοσέλιδα παρότι καταβλήθηκε ήδη η πρώτη δόση των ευρωπαϊκών δανείων προς την χώρα, ύψους 14,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για να μπορέσει να ανταπεξέλθει έτσι στις άμεσες προθεσμίες αποπληρωμής των χρεών της.
Ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα New Europe σε ένα από τα τελευταία της τεύχη (No. 884, σελ. 8), έπεσα πάνω στο άρθρο της Άλια Παπαγεωργίου, παιδί μεταναστών από την Αυστραλία, εργαζόμενη στις Βρυξέλλες αυτόν τον καιρό, που έγραφε για την Ελλάδα και τον «πρωταγωνιστικό» της ρόλο τελευταίως στον οικονομικό κόσμο. Κάπου ανέφερε την γνωστή φράση, «όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει» για να συμπληρώσει λίγο πιό κάτω η ίδια: « Μόνο όταν αγαπάς κάτι μπορεί να σε πληγώσει ή τέλος πάντων να μη σε αφήσει αδιάφορο κατά έναν τρόπο».
Υπερθεματίζω …
No tags
Ρούλη · 22/05/2010 at 12:56
Συμφωνώ κι εγώ ιδιαίτερα με την τελευταία παράγραφο.
Ioanna Sahinidou · 23/05/2010 at 06:57
Δεν καταλαβαίνω τίποτα από “spreads” & τα παρατρεχάμενα. Οδηγούν σε περισσότερα δάνεια, χρέη, ‘κατανάλωση’ δεν βγάζουν σε ‘λιμάνι απάνεμο’, Ανακυκλώνονται. Εφαρμόζω 1 απλό ‘οικονομικό σύστημα’. Σε 1 σακουλάκι βάζω ότι έχω. Ο πατέρας μου έλεγε αν έχεις 1 δραχμή άφηνε πάντα 1 δεκάρα στο σακούλι σου. Παίρνω ότι χρειάζομαι και αφήνω 1 δεκάρα στο σακούλι. Αν το σακούλι μας είναι άδειο & τρώμε ‘κάρτες’, ‘δάνεια’, πρέπει να ντυνόμαστε με ‘μάρκες’ όπως όλες οι κοπέλες στο γραφείο, πάμε μετά στο ΔΝΤ!. ‘Χρωστώ και κι χρωστούνε με κι αν θέλω παίρω κι άλλα’: Ποντικακή, ειρωνική, λαϊκή σοφία! Μήπως πήραμε τη ζωή μας λάθος, να αρχίσουμε από την αρχή;; ‘Αυτάρκεια’, ‘καλή διαχείριση’, ‘καλή αξιοποίηση των ταλάντων μας’ βιβλική ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ της ζωής του Χριστού και της εν Χριστώ ζωής; Άμα δεν έχω να φάω, θα πάω στο Φιλόπαππο, θα μαζεύω τσουκνίδες θα κάνω νόστιμο ποντιακό φαγητό ‘κιντέατα’. Η Ελευθερία Λογγινίδου η Ευτυχία Χιονίδου έκαναν πίτες με ότι ‘φυσικά χόρτα έβγαζε ο κήπος τους1
Γίναμε ζητιάνοι σε σβηστά φανάρια & ο χορός καλά κρατεί.
Αλτάνα (εκ μέρους του Χάρη Ντ.) · 23/05/2010 at 19:11
Διάβασα τα κείμενά σου. Τα παρακολουθώ στενά τα γεγονότα αλλά δυστυχώς άλλα λένε οι μεγάλοι μπροστά στις κάμερες και άλλα όπως αποκαλύπτεται ΄κάνουν και συμφωνούν από πίσω με τις Τράπεζες και τους οίκους αξιολόγησης. Από εκπομπές που γίνονται εδώ μαθαίνουμε ότι δυστυχώς η Ελλάδα βρέθηκε στη συγκεκριμένη συγκυρία να είναι ο αδύναμος κρίκος γιατί χρωστούσε πολλά, είχε μεγάλες “τρύπες” στους τελευταίους προϋπολογισμούς της και δεν μπορούσε να τιθασεύσει τη φοροδιαφυγή. Πρέπει να προσευχόμαστε ο Θεός να κάνει έλεος στην πολιτική σκηνή μας. Δυστυχώς τον Γιώργο τον πολεμάνε ακόμα και μέσα από το κόμμα του για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Οπότε καταλαβαίνεις τι γίνεται! Μακάρι να αποδώσουν τα μέτρα ώς τον Ιούλιο, γιατί κανείς δεν είναι βέβαιος ούτε γι’ αυτό. Φιλιά στον Έραστο και σ’ ευχαριστώ που ζητάς τη γνώμη μου. Να είστε πάντα καλά.
Αλτάνα · 23/05/2010 at 19:31
Μετά από έναν διάλογο με φίλους στο Facebook θάθελα να γράψω πληροφοριακά, ότι σ΄αυτή την σελίδα δεν δίδεται αλλά ούτε και ζητείται η επιστημονική τεκμηρίωση επάνω στο θέμα ούτε τα θέματα ή οι απαντήσεις περνούν από κριτική επιτροπή πρώτα! Απλά, όπως οι σκέψεις που γράφονται είναι κυρίως πληροφοριακές με μια χροιά προσωπικής εκτίμησης, χαίρομαι για απαντήσεις απλές και με χιούμορ από φίλους, που είτε συμφωνούν είτε βλέπουν το θέμα από μια άλλη σκοπιά και θέλουν να την κάνουν γνωστή για χάρη του διαλόγου και μόνο.
Μ΄αυτή την ευκαιρία θάθελα να σας πληροφορήσω επίσης, επειδή πολλοί με ρωτούν ιδιαιτέρως, ότι για να γράψετε ένα σχόλιο πρέπει απαραίτητα να αντιγράψετε και τα γράμματα ή τους αριθμούς, που παρουσιάζονται στο τέλος της σελίδας (CAPTCHA Code) λίγο πριν πατείσετε για να φύγει το σχόλιό σας. Αυτό είναι για λόγους ασφάλειας όλων όσων χρεισιμοποιούμε αυτή την ιστοσελίδα.
Αλτάνα · 23/05/2010 at 20:20
Ευχαριστώ και τους τρεις σας για τα σχόλιά σας.
Ιωάννα, μ΄ενθουσίασε το σχόλιό σου με την “απλοϊκή” λογική του και το χούμορ.Είναι και άκρως πληροφοριακό για το πώς αντιμετώπιζαν παλιότερες γενιές κάποιες παρόμοιες οικονομικές, εθνικές ή προσωπικές, κρίσεις.
Ό,τι συμβαίνει έχει ήδη παλιότερα συμβεί και τίποτα δεν είναι νέο. Το ζητούμενο είναι να μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και να προσπαθήσουμε να τα κάνουμε πράξη για ένα καλύτερο μέλλον. Ν΄αλλάξουμε την πρακτική ενός ολόκληρου κράτους μονομιάς, σαν δύσκολο το βλέπω. Αν αρχίζαμε από το σπίτι μας και το σακούλι μας, όπως λες και συ, κάτι μπορεί να γίνει…
Ο Θεός να φωτίζει τους ιθύνοντες και να φυλάξει την χώρα μας από τα χειρότερα!
Ioanna Sahinidou · 25/05/2010 at 18:39
Αλτάνα καλή μου φίλη με ενθαρρύνεις όσο δεν φαντάζεσαι. Σπουδάζω 8 χρόνια θεολογία by correspondence, part time. Έστειλα τα 3 βασικά κεφάλαια της διατριβής μου και περιμένω με αγωνία την απάντηση του supervisor. Απομένει 1 κεφάλαιο to be re-visioned. Στα 55 μου όταν άρχισα έβαλα τη ζωή μου κάτω στο τραπέζι και ψάχτηκα. Στην ηλικία μου δεν θα κάνω καριέρα ούτε περιμένω να κερδίσω χρήματα ή κάτι άλλο. Αν μου δώσει ο Θεός τη χάρη θέλω να έχω το θάρρος να λέω τα πράγματα με το όνομά τους για ότι συμβαίνει και δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω. Μια ψευτο-υποκρισία, μια αλαζονεία, μια φιλαυτία την έχω εγώ πρώτη και καλλίτερη. Αν κηρυχθεί από άμβωνες το ‘άμα σε χτυπάνε γύρνα και το άλλο μάγουλο’ ή ‘ο έχων 2 χιτώνας να δώσει τον ένα’ ή το ‘νίκα δια του αγαθού το κακόν’ θα γελάσουμε όλοι και θα αδειάζουμε τις εκκλησίες. 8 χρόνια για να φτάσω σε ‘απλά’ πράγματα…
Altana · 26/05/2010 at 20:45
Είναι χάρισμα εξαιρετικό, γι΄αυτό και λίγοι το κατέχουν, να μπορεί κανείς με απλές λέξεις να φτάσει στην ουσία. Παρά τις όποιες περγαμηνές του να μπορεί απλοϊκά, με την έννοια του χωρίς πονηριά και επιτήδευση συλλογισμού, να πει αυτό που θέλει και πρέπει για χάρη του διαλόγου.
Ευχαριστούμε, Ιωάννα!