Και αλήθεια να ήταν δεν θα το πίστευα, ότι ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος, διαβάζει τάχα το μπλογκ που γράφω… Αλλά η κόρη μου επέμενε προχθές, ότι έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί, πώς αλλιώς εξηγείται, συνέχισε, η αιφνιδιαστική απόφασή του Πάπα να παραιτηθεί από την κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας; Πού ξανακούστηκε κάτι τέτοιο, ένας Πάπας να απέχει των καθηκόντων του, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του! Χωρίς άλλο, μου έλεγε μισοαστεία-μισοσοβαρά, ακολούθησε κατά γράμμα αυτά που έγραφες τις προάλλες περί «υψηλών παραιτήσεων» και «υπερηλίκων εκκλησιαστικών ανδρών»!
Εγώ πάλι φέρνω στο νου μου την συλλογική υστερία των γερμανών, όταν πριν οκτώ χρόνια ανακοινώθηκε επίσημα, ότι ο γερμανός Καρδινάλιος Joseph Ratzinger, εκλέχθηκε ανέλπιστα από το Κονκλάβιο να είναι ο καινούργιος Πάπας στη Ρώμη. «Είμαστε όλοι, Πάπας!», άκουγες από κάθε γωνιά. Μόνο ένας γεροντάκος από την Βαυαρία ξάφνιασε τους δημοσιογράφους που πήγαν να τον βρουν για να τους πει τη γνώμη του για τον νέο Ποντίφικα: «Τι τα θέλει αυτά γέρος άνθρωπος… Αρκετά προσέφερε. Να γυρίσει στον τόπο του και να ησυχάσει. Έχει κι εδώ δουλειά, αν θέλει». Ήταν ο αδελφός του, καθολικός ιερέας και ο ίδιος σε ένα μικρό χωριουδάκι εκεί, συνταξιούχος πλέον. Κοντά στα ογδόντα τότε και οι δύο.
Δύσκολη η απόφαση να αφήσεις το όποιο έργο ζωής σου σε ξένα χέρια, όταν μάλιστα νιώθεις και τις δυνάμεις σου ακόμα ακμαίες. Ακόμη όμως δυσκολότερο να παραδεχθείς, ότι πρέπει να αποχωρήσεις γιατί οι δυνάμεις σου πλέον δεν είναι επαρκείς για την εκπλήρωση των καθηκόντων σου, ως έδει! Να όμως που έγινε κι αυτό!
Partir, c´est mourir un peu! Ναι, το να αποχαιρετάς και να φεύγεις είναι, ίσως, λίγο και σα να πεθαίνεις. Αυτό διάβασα στην πρόσκληση, που ήρθε την ίδια μέρα της παραίτησης του Πάπα, με το ταχυδρομείο. Ήταν από τον καλό μας φίλο, Fritz Weidemann, πάστορα σε μια από τις πιο ζωντανές και δραστήριες ευαγγελικές εκκλησίες που έχω γνωρίσει. Έφτασε τα 65 και οι νόμοι της πατρίδας του τον στέλνουν στη όχθη των απομάχων, χωρίς ούτε στιγμή βέβαια ο ίδιος να νιώθει έτσι. Μετά την μεγάλη γιορτή του αποχαιρετισμού που η εκκλησία του προγραμματίζει σε ένα μήνα, ο ίδιος θα συνεχίσει ακάθεκτος, αλλά από άλλο μετερίζι. Η ατζέντα του είναι ήδη γεμάτη από δραστηριότητες για τα επόμενα δύο χρόνια, έτσι που η γυναίκα του μας παρακάλεσε, να του μιλήσουμε φιλικά και να τον … λογικέψουμε! Το κάναμε, αλλά να τι προέκυψε: Χαίρεται, μας είπε, που δεν θα έχει πλέον την ευθύνη μιας εκκλησίας, γιατί ο κόσμος και τα ενδιαφέροντά του αλλάζουν και είναι οι νεώτεροι, που θα πρέπει να ασχοληθούν μ΄ αυτά. Ο ίδιος θέλει να έχει χρόνο να επισκέπτεται άλλες εκκλησίες, ως ακροατής και να σταθεί δίπλα σε νέους πάστορες και με την πείρα του να τους βοηθήσει στις όποιες δυσκολίες τους. Θέλει να ασχοληθεί με θέματα καθημερινά αλλά και «καυτά», να βοηθήσει οικογένειες και ζευγάρια, στα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν, πάντα με πυξίδα το Ευαγγέλιο. Ως τώρα μέλημά του ήταν κυρίως η εκκλησία του, ως σύνολο, στο εξής χαίρεται, που θα έχει καιρό για τον έναν, αυτόν που θα έχει την ανάγκη του για μια συμβουλή ή απλά για συζήτηση. Αλλά πρώτα-πρώτα θέλει να μάθει στον μικρό εγγονό του να ψαρεύει, μας ψιθύρισε συνωμοτικά. Εκεί χρειάζεται υπομονή και χρόνο, συμπλήρωσε …
Ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος θα αποσυρθεί, άκουσα, σε μοναστήρι στο Βατικανό. Στη μοναξιά του. Ποιός ξέρει και για ποιούς άλλους πραγματικούς λόγους αποχωρεί … Αυτό που με ανησύχησε πάντως ήταν ο κεραυνός που έπεσε πάνω στον τρούλο του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, λίγο μετά την δημόσια ανακοίνωσή του. Λέτε να το εκλάβει ως αντίθετη γνώμη άνωθεν και να πάρει την παραίτησή του πίσω;
No tags
Admin comment by altana · 17/02/2013 at 08:42
From JEF; Sehr gut!
Erastos Filos · 17/02/2013 at 13:21
Μακάρι κι άλλοι να μιμηθούν το παράδειγμα του ποιμένα της εκκλησίας της Χαϊδελβέργης που αναφέρεις. Για να έρθουν τα πράγματα στα ίσια, πρέπει μιά γενιά – αυτή της μέσης τώρα ηλικίας – να παραιτηθεί τού “δικαιώματος της διαδοχής”, για να δώσει ελπίδα στά παιδιά της … Ίσως έτσι πάει ο τόπος μπροστά σε κάθε τομέα.
Admin comment by altana · 17/02/2013 at 13:22
Haroula Bouki Καταπληκτικό!!!! Μακάρι να σας διάβαζαν περισσότεροι!!!
ΓΩΓΩ ΚΑΡΚΑΝΙΔΟΥ · 17/02/2013 at 16:22
Πράγματι ,το να φεύγεις ,λόγω του παρωχημένου της ηλικίας ,είναι λίγο σα να πεθαίνεις και όντως σε όλα τα αξιώματα υπάρχουν άνθρωποι “δεμένοι” με την “καρέκλα”.Αλλά το θέμα είναι στη ζωή να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι γιατί ακόμη κι αν δεν συντρέχει η ηλικία πρέπει να φεύγεις όταν αυτό απαιτείται είτε για το καλό του συνόλου, είτε για το καλό το δικό σου.Και όντως ,συχνά ,αυτός είναι ένας μικρός θάνατος.Εμένα αυτό που με προβληματίζει δεν είναι που στην Ελλάδα έχουμε ηλικιωμένους που δεν εννοούν να δώσουν τη θέση τους στους νεώτερους. Ειναι που οι νεώτεροι μοιάζουν τόσο πολύ (μη πω είναι χειρότεροι)απο τους παλαιότερους.
Ioanna Sahinidou · 17/02/2013 at 16:48
Αλτάνα είσαι προφητική αφού ο Πάπας εφάρμοσε τις υποδείξεις σου του προηγούμενου σημειώματος και σαν τη βασίλισσα παραιτήθηκε! Το ερώτημα είναι γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη ανώτατου ορίου ηλικίας για ορισμένες θέσεις; Έχουμε ζήσει περιπτώσεις που εξαίρετοι άνθρωποι δεν κατανοούν τις αδυναμίες τους και φτάνουν να υποτιμούν το άτομό τους μπροστά στους άλλους που τις διακρίνουν. Το παράδειγμα του ιερέα που ήταν υποχρεωμένος να αποχωρήσει αλλά είχε χίλια δυο πράγματα να κάνει θυμίζει κάθε συνταξιούχο και στην Ελλάδα που μετά τη σύνταξη στα 65 ή παθαίνει κατάθλιψη ή αν είναι προετοιμασμένος ξεκινά νέα καριέρα. Το τελικό ερώτημα είναι πως θα ερμηνεύσει ο καθένας τον κεραυνό του!!! .
Markos Boussios · 17/02/2013 at 17:23
H γαλλική εφημερίδα Liberation έγραφε “Τώρα είναι η σειρά σου, Θεέ, να παραιτηθείς”! Κάπως έτσι. Παίζουν “εν ου παικτοίς”, αλλά η ώρα που θα δουν τον Θεόν, που πριν από κάποιες δεκαετίες ανακήρυξαν πεθαμένο και τόσο βάναυσα προκαλούν στο σύνολό τους οι άνθρωποι του κόσμου, αλλά και πολλοί λεγόμενοι χριστιανοί, και θα παρακαλούν τους βράχους και τα όρη να πέσουν να τους σκεπάσουν από την οργή Του, δεν είναι καθόλου μακριά!