Greek
English
French
German
Italian
SpanishΗ μικρή βελγική πόλη Υπρ (ολλανδικά Ieper, γαλλικά Ypres) βρίσκεται στη Δυτική Φλάνδρα στο Βέλγιο. Μόλις μια συλλαβή πόλη και χωρίς τόνο! Ούτε που θα περνούσε από το μυαλό του επισκέπτη σήμερα ότι εδώ ακριβώς περνούσε η γραμμή του λεγόμενου Δυτικού Μετώπου κατά τον A´ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) όπου και έλαβαν μέρος οι καταστροφικότερες μάχες της εποχής, στα χαρακώματα. Εδώ χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό έδαφος χημικά όπλα και αεροπλάνα, ως πολεμικά εργαλεία. Ένας 17χρονος στρατιώτης, γυμνασιόπαις, έγραφε από το μέτωπο στην αδελφή του: «… χώματα είχαν σκεπάσει τον διπλανό μου στο χαράκωμα. Ήταν πληγωμένος και τον άκουγα από κάτω που βογκούσε. Με το φτυάρι προσπαθούσα να τον ελευθερώσω… μια άλλη χειροβομβίδα έσκασε πλάι μας… δεν άκουγα τίποτα πια…» Τρεις μέρες αργότερα η μητέρα του 17χρονου στρατιώτη πήρε η ίδια ένα τελευταίο γράμμα από το μέτωπο, από τον αξιωματικό του γιού της αυτή τη φορά: «Σεβαστή Κυρία, με λύπη σας ανακοινώνω, ότι ο γιός σας… για την πατρίδα…».
Έχουν περάσει εκατό χρόνια, από τότε αλλά στο Βέλγιο ή στη Γαλλία, όταν οι μεγαλύτεροι μιλάνε για κείνη την μαύρη σελίδα της ευρωπαϊκής ιστορίας, ακόμα και σήμερα μιλάνε, για την «μεγάλη καταστροφή»! Λες και δεν ακολούθησε η λαίλαπα ενός άλλου πολέμου, πιο καταστροφικού και απάνθρωπου, μόλις λίγες δεκάδες χρόνια αργότερα, λες και δεν υπήρξε το Ολοκαύτωμα… Μάλιστα στα ίδια αυτά ευρωπαϊκά εδάφη, με τους ίδιους πρωταγωνιστές και τα εκατομμύρια θύματα εκατέρωθεν.
Με αφορμή τα εκατό χρόνια από το ξεκίνημα του A´ Παγκοσμίου Πολέμου, βρέθηκαν αυτή την εβδομάδα στο Υπρ όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες για να αποδώσουν φόρο τιμής στους πεσόντες ήρωες. Πλάϊ-πλάϊ, νικητές και ηττημένοι αμίλητοι και με σκοτεινό πρόσωπο! Όλοι, παιδιά και εγγόνια εκείνης και της επόμενης γενιάς, που έζησε τη φρίκη, δήλωσαν συγκλονισμένοι από το μίσος και την σκληράδα του πολέμου. Ποτέ πια τέτοια καταστροφή!
Είναι τώρα εβδομήντα χρόνια ειρηνικής συνύπαρξης στην Ευρώπη, ανάμεσα σε γειτονικούς λαούς, που στο παρελθόν αλληλοσπαράχθηκαν, σχεδόν χωρίς νόημα… Αυτό είναι και το μέγιστο επίτευγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ειρήνη στην περιοχή. Αυτό δεν μπορεί από κανέναν να αμφισβητηθεί. Νικητές και ηττημένοι μαζί, στο τραπέζι διαπραγματεύσεων και επί ίσοις όροις πλέον, να συζητούν ειρηνικά για αυτά που τους χωρίζουν, θα φάνταζε, μόλις μια γενιά πριν από τη δική μας, ουτοπία!
Και μας χωρίζουν ακόμα πολλά, τους λαούς της Ευρώπης, μεταξύ μας, αλλά παλεύονται με τον διάλογο, την καλή θέληση και την αλληλεγγύη, γιατί άλλα τόσα είναι αυτά που μας ενώνουν.
Απ΄ την άλλη, η εναλλακτική λύση, θα ήταν τα χαρακώματα και πάλι. Μπορεί στη σκέψη και στη καρδιά αυτή τη φορά… Τίποτα δεν θα είχαμε μάθει από το παρελθόν, όμως…
No tags
Anonymous · 29/06/2014 at 19:52
V.K.: Σεράγεβο,28 Ιουνίου 1914 – όλα ξεκίνησαν εκεί, σαν ένα γιγάντιο ντόμινο…Σαν χθες, πριν 100 χρόνια, άρχισε, πλημμύρα που σκέπαζε τη μια μετά την άλλη σπιθαμή της Ευρώπης, ο Α’Παγκόσμιος Πόλεμος — και τα άλλαξε όλα. Κι όχι μόνον – τα αποτελέσματά του έγιναν οι ρίζες του Δεύτερου.
Anonymous · 29/06/2014 at 20:45
I.S.: “εβδομήντα χρόνια ειρηνικής συνύπαρξης στην Ευρώπη, ανάμεσα σε γειτονικούς λαούς, που στο παρελθόν αλληλοσπαράχθηκαν… Αυτό είναι και το μέγιστο επίτευγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ειρήνη στην περιοχή. Αυτό δεν μπορεί από κανέναν να αμφισβητηθεί.” Κρατώ σήμερα αυτές τις φράσεις σου και σε ευχαριστώ που στα κείμενά σου πάντα διακρίνεις θετικά μηνύματα, που προσφέρουν μια νότα αισιοδοξίας, ελπίδας, αγωνιστικότητας για το μέλλον της Ευρώπης. Οπωσδήποτε όχι πια όλεθρος, φρίκη, θάνατος. Αν όμως η ΕΕ συνέβαλλε στο να έχουμε ειρήνη 70 χρόνια ας μην επαναπαυόμαστε. Η κατάσταση που βιώνει η χώρα μας είναι σαν τα μεθεόρτια πολέμου, χωρίς δόξα τω Θεώ νεκρούς πολέμων. Καλό καλοκαίρι, λίγη ξεκούραση, χαλάρωση, ανανέωση δυνάμεων χρειαζόμαστε όλοι.