Ο Μαρσέλ, ο αγαπημένος μου δάσκαλος των γαλλικών στο βελγικό πανεπιστήμιο, με κοιτούσε με νόημα εκείνη τη μέρα, όταν μας μάθαινε κάποιες γνωστές εκφράσεις λέγοντάς μας ιστοριούλες. Λάθος, τον διόρθωσα, σαν βέρα ελληνίδα, που είχε διδαχτεί στο σχολείο τον Όμηρο στο πρωτότυπο, από την Σκύλλα στη Χάρυβδη είναι το σωστό. Ήρθε κοντά μου, έσκυψε πάνω από το κεφάλι μου συγκαταβατικά και με κείνο το έξυπνο γελάκι του – σαν να τον βλέπω μπροστά μου! – μου είπε σχεδόν ψιθυριστά, πως ναι αυτό είναι το σωστό, αλλά για όσους έρχονταν από τη Δύση προς την Ελλάδα ήταν διαφορετικά τα πράγματα γιατί περνούσαν πρώτα από τη Χάρυβδη για να καταλήξουν μετά, αν γλύτωναν, στην Σκύλλα.

Κάπου εκεί στα στενά βρέθηκε το Βέλγιο την περασμένη εβδομάδα. Στις Βρυξέλλες η Σύνοδος Κορυφής των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάσχιζε να βρει λύση με την Τουρκία για το προσφυγικό. Ένα ελικόπτερο πετούσε όλη τη μέρα πάνω από το κτίριο του Συμβουλίου. Σ΄ όποια γωνιά στο κέντρο και να έστριβες θα έπεφτες επάνω σε φαντάρο, θαρρείς και όλος ο βελγικός στρατός είχε βγει στους δρόμους. Και σα να μην έφτανε αυτό κατά το απογευματάκι έσκασε η είδηση ότι η βελγική Αστυνομία σε συνεργασία με την γαλλική είχε στα χέρια της τον ύποπτο τρομοκράτη που μαζί με άλλους ομοϊδεάτες του αιματοκύλησαν το Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο. Τον αναζητούσαν σε όλη την υφήλιο και πού τον βρήκαν; Σε ένα τάχα υπεράνω πάσης υποψίας διαμερισματάκι μιας αστικής συνοικίας των Βρυξελλών! Αυτό το «υπεράνω πάσης υποψίας» φαίνεται έχει πιάσει ρίζες στο Βέλγιο …

Όταν το 1996 είχε ξεσπάσει το απίστευτο σκάνδαλο παιδοφιλίας, με πρωταγωνιστή τον Ντυτρού, η εικόνα του Βελγίου στο εξωτερικό δεν θα μπορούσε να ήταν πιο μελανή. Μήνες έψαχναν τότε τα δυο κοριτσάκια που είχαν εξαφανιστεί, με την αστυνομία να παραδέχεται εκ των υστέρων, ότι είχαν ερευνήσει και το σπίτι, στο υπόγειο του οποίου κρατούνταν τα παιδιά, αλλά πού να φανταστούν το λαγούμι που είχε σκάψει το «τέρας» στα θεμέλιά του για να κρύψει τα αθώα θύματα. Και τότε σε μια εξ ίσου αστική συνοικία συνέβαιναν όλα αυτά … Μετά ο κόσμος βγήκε στο δρόμο και πολλά άλλαξαν στις τάξεις της Δικαιοσύνης για παράδειγμα, που είχε ένα μεγάλο μερίδιο στην όλη υπόθεση, παρέχοντας «νομικές» διευκολύνσεις στους δράστες και στους συνενόχους τους. Τη θυμάμαι καλά εκείνη την εποχή γιατί ο κίνδυνος παραμόνευε σε κάθε άγνωστο αυτοκίνητο που σταματούσε στο πλάι μας, σε κάθε αδικαιολόγητη αργοπορία επιστροφής των παιδιών από το σχολείο.

Στα Ομηρικά Έπη ο Οδυσσέας γλύτωσε και από τα δυο φοβερά θηρία, χάρη στην στρατηγική του. Έχασε βέβαια έξη συντρόφους του, όσα και τα κεφάλια της Σκύλλας, αλλά οι υπόλοιποι γλύτωσαν τραβώντας, όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, κουπί για να απομακρυνθούν.

Το Βέλγιο γλύτωσε, όπως φαίνεται τουλάχιστον, από τη Χάρυβδη της παιδοφιλίας, για να πέσει πρόσφατα στην Σκύλλα της τρομοκρατίας. Τώρα μένει να μετρηθούν οι απώλειες.

Κάπου, δεν μπορεί, θα βρίσκεται μια χώρα χωρίς προβλήματα, όπου οι κάτοικοί της θα ζουν και θα κινούνται χωρίς κίνδυνο, όπου όλα θα λειτουργούν σαν ελβετικό ρολόι, όπου ο ήλιος θα λάμπει και ο ουρανός θα είναι γαλανός και όπου οι φίλοι θα είναι με το φι κεφαλαίο!

Αν κάποιος την έχει βρει, ας στείλει μήνυμα …

No tags

5 comments

<< Η μέρα μετά

Δέκα χρόνια κάτω από τη γη >>