Να είσαι στο πατρικό και να λείπει ο πατέρας… Άδεια η γωνιά του και άδεια τα μάτια από τα δάκρυα. Δεν είναι πια εδώ να μας καλωσορίσει και να μας σφίξει το χέρι με αγάπη στα δικά του. Έφυγε ήσυχα, ειρηνικά και αθόρυβα, ο ποιητής του Παρνασσού και της Λιάκουρας. Έμεινε μόνο το δέντρο στο απέναντι βουνό, που φύτεψε, όπως μας έλεγε, όταν ήταν νέος. Να το αγναντεύουμε από το μπαλκονάκι και να τον θυμόμαστε.
Ευτύχησε να δει παιδιά και εγγόνια. «Ήρθε το ασκέρι;», με ρώτησε την Μ. Παρασκευή με αγωνία και όταν τον διαβεβαίωσα γι΄ αυτό ότι όλοι έφτασαν καλά, είπε, «δόξα στο Θεό» και ήταν οι τελευταίες κουβέντες που άκουσα καθαρά από τα χείλη του.
Ακολούθησε η εβδομάδα η λεγόμενη της Διακαινησίμου, με το «Χριστός ανέστη» να ακούγεται παντού στο δρόμο και στη γειτονιά, αντί για καλημέρα. Παιδιά και εγγόνια δεν φύγαμε στιγμή από κοντά του. Μετρημένες οι ανάσες του πλέον. Μας θύμιζε τον «Γέρο και το καρυοφύλλι του», από το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη:
Εγέρασα μωρές παιδιά… Θέλω να πάω να κοιμηθώ. Εστρέφεψ΄η καρδιά μου…
Κόψτε κλαρί απ΄τον λόγγο, νάναι χλωρό και δροσερό νάναι ανθούς γεμάτο
Και στρώστε το κρεβάτι μου και βάλτε με να πέσω…
Έτσι και κάναμε, όταν ήρθε εκείνη η ώρα η οδυνηρή. Ανεβήκαμε στον Παρνασσό και κόψαμε κορφάδες από έλατο και άνθη από τον τόπο που αγάπησε και ύμνησε στα ποιήματά του και τον στολίσαμε μόνοι μας για το τελευταίο ταξίδι.
Αναστάσιμη η λειτουργία στην εκκλησία την περασμένη Κυριακή, την πρώτη εβδομάδα μετά το Πάσχα και ούτε ένας λόγος πένθιμος για τον 95χρονο που αποδήμησε. Έτσι του ταίριαζε άλλωστε. Αγαπούσε τον Θεό και ανάμεσα στα τόσα χειρόγραφα ανακάλυψα τυχαία ένα με ημερομηνία παλιά:
Καθοδήγησε, Θεέ μου, τη σκέψη μου και τα συναισθήματά μου
σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου.
Σε όλες τις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις
να ξεχάσω ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα.
Η προσευχή ενός απλού ανθρώπου.
Χριστός ανέστη, ψάλλαμε όλοι μαζί στο τέλος της νεκρώσιμης ακολουθίας που δεν μπορούσε να έχει πιο χαρμόσυνο μήνυμα! Κι εμείς σφουγγίζοντας τα δάκρυα για το κενό που άφηνε πλέον στη ζωή μας ο αμετάκλητος μισεμός του, προσδοκούμε ανάσταση νεκρών, πιστεύοντας σε μια ζωή πέρα από τον τάφο, στην Αιωνιότητα.
Καλή αντάμωση, Πατέρα!
No tags
Anonymous · 12/05/2016 at 09:02
IN MEMORIAM
Με τα μάτια του αστραφτερές λόγχες,
με τη καρδιά του πλουμιστό σπαθί,
ντυμένος με χιτώνα από φως υπερκόσμιο,
κατάλευκο-ίδιος ο Αη-Γιώργης
θα`ναι δυό,θα`ναι πέντε,θα`ναι δέκα
οι μέρες που `φυγε ο κυρ-Γιώργης
για τον αστερισμό της Ανδρομέδας,
ίσως του Ωρίωνα.
Θα τριγυρνά τώρα σε λειμώνες
μ`ασφόδελους,
σε πεδιάδες μ`άνθη αμάραντα
σε ποτάμια
με φως ανέσπερο
“ενθα απέδρα πάσα λύπη ή στεναγμός”.
Και συ κόρη σε ξένη γη
που στέκεσαι βουβή
πίσω απ`το παραθύρι
ντυμένη με τα πέπλα της θλίψης,
βγες τα μεσάνυχτα στο μπαλκόνι
να δεις
τ`αστέρι του να τρεμοσβύνει
και δώσε την υπόσχεση
πως θα τον θυμάσαι αιώνια
“ότi πολύ σε ηγάπα”.
Οι αναχωρήσαντες δεν έχουν χρεία ουδενός,
μόνον της μνήμης της αιωνίας…….
Με τα θερμά μου συλλυπητήρια,σε φιλώ
Στάθης.
Μάρκος Μπούσιος · 12/05/2016 at 09:26
Με βαθιά συγκίνηση διάβασα το σημείωμά σας. Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου σε σας και όλη την οικογένεια με τα λόγια τούτα από ένα ωραίο παλιό ύμνο: ” Ο αποχωρισμός ενταύθα μας λυπεί, αλλ΄η της συναντήσεως ελπίς, παρηγορεί.
Anonymous · 12/05/2016 at 10:09
Filippos M. : Στό ντόπο απούχει αντίλαλο (όλος ο Παρνασσός πενθεί) θα πα να κλάψω πάλι, να ξεγελώ το πόνο μου να λέω, κλαίνε κι άλλοι.
Να ευχαριστείτε το Θεό, που σας τον χάρισε και τον χαρήκατε τόόόόσα χρόνια. Ο πόνος είναι μεγάλος, αλλά είναι ευλογημένος.
Βίκυ Κάλφογλου · 12/05/2016 at 10:41
Είναι μεγάλη ευλογία να έχεις να θυμάσαι μια ολόκληρη ζωή μ’ έναν τέτοιο πατέρα και να είσαι βεβαιωμένη για την Ανάσταση.
Anonymous · 12/05/2016 at 12:43
Vicky Kalfoglou Είναι πολύ μεγάλη ευλογία και ευτυχία να έχεις ζήσει τόσα χρόνια μ’ έναν τέτοιο πατέρα, να έχεις πλούσιες αναμνήσεις και τώρα να είσαι βεβαιωμένη για την Ανάσταση. Δεν είναι αυτονόητο, ούτε έχουμε όλοι μας ζήσει μια τέτοια ευτυχία. Κάποιοι κλαίμε ακόμα γιατί δεν ζήσαμε κάτι ανάλογο. Αληθινή, ολοκληρωμένη ανάμνηση ζωής. Μου θύμισε τον ορισμό του “μακάριου” που αποδίδεται στον παππού Σόλωνα: μια ολοκληρωμένη, ευλογημένη ζωή που τελειώνει την επίγεια διαδρομή ήρεμα ανάμεσα σε παιδιά κι εγγόνια. Με το ασύγκριτα μεγάλο “Αλλά” της διακήρυξης: “Αλλά τώρα ο Χριστός ανέστη-έγινε απαρχή των κεκοιμημένων”.
Anonymous · 12/05/2016 at 12:45
M.M.: Είθε η Χάρις Του να σας προσφέρεται πλούσια αυτές τις ημέρες και η μνήμη του να είναι αιώνια!
Anonymous · 12/05/2016 at 12:48
A.Th.: Κάποιοι όντως είχαν την ευλογία να χουν τέτοιους γονεις! σας ζηλεύαμε λιγάκι ! δοξάζουμε Τον Κύριο! Ο Κύριος είναι μαζί σας!
Anonymous · 12/05/2016 at 12:50
Ρένα Ρίζου
12. Mai 11:43
Αλτάνα τα θερμά μου συλλυπητήρια!!!!! Να τον θυμάστε πάντα εσείς και τα παιδιά σας,με πολύ αγάπη….Να πάρετε τα χρόνια του,την σοφία του και τα ταλέντα του…Δεν είμασταν Αράχωβα και δεν μπορέσαμε να τον αποχαιρετήσουμε από κοντα…Ο Θεός ας τον συγχωρέσει!!!!
Anonymous · 12/05/2016 at 12:52
J.B.: Beautiful tribute. Ο Θεός να σας παρηγορεί.
Ioanna Sahinidou · 12/05/2016 at 12:53
Αλτάνα μου είμαι σίγουρη ότι ο πατέρας σου αναχώρησε ευτυχισμένος με όλους τους δικούς του γύρω του. Σας μεγάλωσε στη μαγευτική Αράχωβα κάτω από το δέντρο που φύτεψε ο ίδιος. Σας άφησε από τα χέρια του να πετάξετε σε όλα τα πλάτη της γης. Θα γυρνάτε εκεί και δεν θα είναι ο ίδιος, θα είναι όμως το δέντρο του. Να μας γράφεις τα ποιήματα του Παρνασσού που έγραφε. Καλή συνάντηση στην ουράνια πατρίδα. Σε φιλώ
Anonymous · 12/05/2016 at 12:54
Nikolaos Chousouridis
12. Mai 10:23
ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ. ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΤΟ IN MEMORIAM .. ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΦΗΣΕ!
Anonymous · 12/05/2016 at 13:30
Emmy Petropoulou
12. Mai um 13:03
Η ελπίδα της συνάντησης σβήνει το πένθος! Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με όλους τους φίλους που έγραψαν παραπάνω και να προσθέσω κι εγώ την αγάπη μου Άλτα μου!
Anonymous · 12/05/2016 at 13:32
Γωγώ Καρκανίδου
12. Mai um 12:47
Αλτα μου ευχόμαστε την παρηγοριά του Κυρίου!
Anonymous · 12/05/2016 at 13:43
Νelly Gatzelia Πολύ τρυφερό κείμενο…υπέροχες αναμνήσεις…ο Θεός να σας παρηγορεί και να σας γεμίζει με την παρουσία Του.
Anonymous · 12/05/2016 at 13:59
Dimitris Iliadis 12. Mai um 13:43
Ο Θεός της παρηγοριάς να σας παρηγορεί με την χαρά Του. Πολύ όμορφα θεραπευτικά λόγια. Αυτό είναι τόσο μα τόσο οδυνηρά αληθινο. “Να είσαι στο πατρικό και να λείπει ο πατέρας… Άδεια η γωνιά του και άδεια τα μάτια από τα δάκρυα…”
Anonymous · 12/05/2016 at 14:01
Maria Schick 12. Mai um 13:47
Καλή Ανάσταση!
Anonymous · 12/05/2016 at 14:03
Σιμέλα Τζαμτζή: Συλλυπητήρια Αλτανα..Καλή ανταμωση…..
Anonymous · 12/05/2016 at 14:05
Katerina Grantzioti Τίποτα και κανείς δεν αναπληρώνει την απουσία του πατέρα ! Πάντοτε θα μας λείπει !!!!!
Anonymous · 12/05/2016 at 14:10
Mary Papathanasiou Γλυκιά μου Αλτάνα, την παρηγοριά Του να έχετε στην καρδιά σας! Με συγκίνησες με το λιτό υπέροχο λόγο σου και παρόλο που δεν γνώριζα τον πατερούλη σας…σαν να ήμουν εκεί και έκλαψα στη μνήμη του! Την αγάπη μου!
Anonymous · 12/05/2016 at 14:13
Veta Rengi Panteliou Ο Θεός μαζί σας. Αυτός να αναπληρώνει το κενό. Μέχρι την ημερα που θα ξανασυναντηθείτε…….
Anonymous · 12/05/2016 at 14:18
Datei auswählen
Vasilis Mamoulos
Vasilis Mamoulos Τα συλλυπητήριά μας Αλτα! Κάθε παρηγορία άνωθεν με την αιώνια προσδοκία…
Soula Isch · 12/05/2016 at 15:32
Άλτα μου καταλαβαίνω τον πόνο σου και την λύπη σου, όταν φεύγει ο πατέρας, το σπίτι κλονίζεται, κουράγιο…
Anonymous · 12/05/2016 at 15:38
Soula Isch: Θερμά συλληπητήρια Άλτα μου, θα σου λείψει, κουράγιο…
Anonymous · 12/05/2016 at 16:07
Dora Karali 12. Mai um 15:59
Άλτα μου, θερμά συλληπητήρια! Τι όμορφες αναμνήσεις! Πόση παρηγοριά μάς δίνει η προσδοκία της Ανάστασης όλων των δικών μας! Ξέρω πώς νιώθεις καθώς το έχω ζήσει … Ο Θεός να σας παρηγορήσει, γλυκιά μου!
Anonymous · 12/05/2016 at 16:09
Soula Isch 12. Mai um 15:41
Σε καταλαβαίνω Άλτα μου, μετά από 20 χρόνια και ο δικός μου μου λείπει, θυμάμαι τις παροιμίες τους, το έξυπνο πνεύμα του και τις συμβουλές του, τις μεταφέρνω στα παιδιά μου, η ζωή και το πνεύμα του παπού τους τους έχει επιρεάσει, είμαι βέβαιη πως είναι το ίδιο και για τον πατέρα σου…μεγάλη κληρονομιά
Anonymous · 12/05/2016 at 16:28
Eva Doukopoulou Andreopoulou πΟΣΟ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ. ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΑ 25 ΜΟΥ. ΕΧΑΣΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΑ 55
Anonymous · 12/05/2016 at 21:41
John Diamantopoulos 12. Mai um 20:47
ΑΛΤΑ και ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΤΟΝ ΧΑΡΙΣΕ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΑΥΣΑΤΕ. ΕΙΧΑΤΕ ΑΣΦΑΛΩΣ ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ!!! ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΗΘΕΛΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ε Κ Ε Ι Ν Ο Σ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗ ΔΟΞΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΙΜΑΣΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ !!!! Εύχομαι ολόψυχα τις άνωθεν παρηγορίες. Εκείνος γνωρίζει πως να σας παρηγορήσει και μπορεί να σας παρηγορήσει όλους σας. !! ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΝΟΝΑ ΤΟΥ!!!!
Anonymous · 12/05/2016 at 21:43
Angela Kantos Meletiadis 12. Mai um 20:00
what a lovely testimony! May God comfort you!
Anonymous · 12/05/2016 at 21:45
Sofia Kouvari 12. Mai um 19:59
Αλτα μου τα θερμά μου συλλυπητήρια ,να είσαστε καλά και να θυμάστε ….οι ωραίοι άνθρωποι δεν ξεχνιώνται!!!! Τρυφερό και γεμάτο αγάπη το κειμενό σου ..!!!!! <3
Anonymous · 12/05/2016 at 21:47
Καλλιρρόη Λιτσικάκη
12. Mai um 19:55 Τα συλλυπητήριά μας! Ο Κύριος να είναι μαζί σας!
Anonymous · 12/05/2016 at 21:49
Chris Kremmydas 12. Mai um 19:21
Ο Κύριος να σας παρηγορεί! Προσδοκούμε ανάσταση νεκρών- Χριστός Ανέστη! ΥΓ: Υπέροχο το κείμενο σας (αντί επικηδείου). Τώρα καταλαβαίνω από πού “πήρατε” τον λυρισμό που διακρίνει τα γραπτά σας…
Anonymous · 12/05/2016 at 21:51
Maria Markesini 12. Mai um 19:03
Altana mou, τα συλλυπητήρια μου απο την καρδιά μου! Να πω και κατι θετικό: τι υπέροχο που τον είχες τοσα χρόνια, τόσοι απο μας τους χάσαμε πιτσιρίκια…
Anonymous · 12/05/2016 at 21:54
Anna Kafantari
12. Mai um 18:43 Θερμά συλληπητήρια !!!!
Anonymous · 12/05/2016 at 21:56
Rebecca Lazaridou-Papaioannou
12. Mai um 17:16
Γλυκιά μου Άλτα. Τα θερμά μου συλληπητήρια σε όλους σας και φυσικά στην Γιαννούλα. Συγκινήθηκα τόσο πολύ με το όμορφο κείμενό σου για τον πατέρα σας. Ο γλυκός μας Κύριος να σας παρηγορεί και να απαλύνει τον πόνο σας!!!
Anonymous · 12/05/2016 at 22:00
Αλτανα μου…
Δυστυχως οταν φευγουν απο κοντα μας τετοιοι γονεις κανεις δεν μπορει να τους αντικαταστησει….. Φανταζομαι πως ηταν ενας ξεχωριστος ανθρωπος ,παντα παρων διακριτικα στη ζωη σου ,ουσιαστικος απλος μπροστα στον Θεο του, οπως και η μανουλα μου που εφυγε λιγους μηνες πριν.
Αλλα για μας υπαρχει ουρανος και εκει θα τους συναντησουμε παλι.
Προς το παρον ας τους κρατησουμε ζωντανους στη μνημη μας και την καθημερινοτητα μας και ας ειναι οι ομορφες αναμνησεις μας απο τη ζωη που ζησαμε μαζι τους οδηγος και για το δικο μας περπατημα ειδικα στο δυσκολο δρομο του γονιου που μεσα στην απλοτητα τους τον περπατησαν επαξια.
…
Σε φιλω
Ελενη Βουτσινα
Anonymous · 12/05/2016 at 22:02
Korina Nousiou 12. Mai um 21:57 Άλτα μου,ο Θεός θα σας δώσει τη δική Του παρηγοριά….Δόξα σ´ Εκείνον για τα πολλά χρόνια που σας τον χάρισε….
Anonymous · 12/05/2016 at 22:15
Υiannis Patsantaras ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΘΕΙΟ ΜΑΣ !!!ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.
Anonymous · 12/05/2016 at 22:18
Maria-Evdokia Karipidou Ο Θεός να σας δώσει δύναμη και χάρη να τον πενθύσετε Αλτα , Ο Θεός μας , Ο Θεός της Αγάπης , ο Πατέρας του Κύριου μας Ιησού Χριστού να σας παρηγορεί, Αλτα.
Anonymous · 13/05/2016 at 08:27
Ξανθή Παπαποστόλου 13. Mai um 06:30
Ο Κυριος να γεμιζει το κενο που άφησε ο επίγειος πατέρας. Να παρηγορεί και να σας καλύπτει με την χάρη Του.
Anonymous · 13/05/2016 at 08:28
Hara Veni 13. Mai um 06:16
Θυμόμαστε τον κ. Γιώργο με τη φλογέρα του κ τα ποιήματα του κ τη λεβεντιά του! Ευλογημένος άνθρωπος με ευλογημένα παιδια κ εγγόνια! Η μνήμη του μένει κ μιλάει! Την αγάπη μας στην μαμα Αικατερίνη!
Anonymous · 13/05/2016 at 08:30
Nounou Deligiannidou 13. Mai um 00:55 Τα συλλυπητήριά μας Άλτα. Όταν οι γονείς μας φεύγουν σε μεγάλη ηλικία και ξέρουμε οτι είναι έτοιμοι για το μεγάλο ταξίδι,έχουμε ειρήνη, όσο κι αν μας λείπουν κι εξακολουθούν να ζουν μέσα μας όσα χρόνια κι αν περάσουν
Anonymous · 13/05/2016 at 08:31
Eirini Samiotaki Whitefield 12. Mai um 23:22 Άλτα μου συλληπητήρια για τον μπαμπά! Η ανάσταση του Κυρίου μας να παρηγορήσει τις καρδιές σας! Δώσε την αγάπη μου σε όλη την οικογένεια και ιδιαίτερα στη γλυκιά κυρία Κατερίνη!
Anonymous · 13/05/2016 at 08:32
Mariza Kakavelaki 12. Mai um 23:15 Λυπούμαστε πολύ Άλτα….Ο Θεός να παρηγορεί και να σας ενισχύει!!
Anonymous · 13/05/2016 at 08:33
Nikos Moschidis 12. Mai um 22:47 Ο Κύριος να παρηγορεί!
Anonymous · 13/05/2016 at 08:35
Chrissanthi Yiannakou 12. Mai um 22:37 Άλτα μου, τα συλλυπητήριά μου…Οι δικοί σου είχαν κι έχουν ξεχωριστή θέση στις παιδικές μου αναμνήσεις.
Anonymous · 13/05/2016 at 08:37
μαρια καραθαναση 12. Mai um 22:26 Πονος μεγαλος πονος ισως εκει που πηγε να βρει και τον δικο μου πατερα και να τα πουνε ηταν φιλοι στα καλα τους
Anonymous · 13/05/2016 at 09:08
Sofia Kouvari Αλτα μου τα θερμά μου συλλυπητήρια ,να είσαστε καλά και να θυμάστε ….οι ωραίοι άνθρωποι δεν ξεχνιώνται!!!! Τρυφερό και γεμάτο αγάπη το κειμενό σου ..!!!!!
Γιούλικα Κ. Masry · 13/05/2016 at 16:23
Δεν το ήξερα και δεν ήξερα και τον πατέρα σου, Άλτα μου. Σ’ ευχαριστώ εκ μέρους όλων των θυγατέρων για το κείμενο που έγραψες για κείνον. Είναι έξοχη παρηγοριά να γνωρίζεις ότι ζει αιώνια. Βαδίζω όμως κοντά σου και στη γηινη λύπη σου (καθώς και της Γιαννούλας) με σκέψεις μέσ’ απ’ το θρήνο για τον Ιακώβ. “Τότε ο Ιωσήφ έπεσε πάνω στο πρόσωπο του πατέρα του και τον έκλαιγε και τον φιλούσε” (Γέν. 50:1). Είναι τεράστια ευλογία να είναι τόσο στέρεα και βιβλικά δεμένα τα παιδιά με τους γονείς. Στέκω μαζί σου και μαζί με όλους σας μπρος στο θρόνο της ασύνορης αγάπης του Θεού για μας τους ανθρώπους..
Anonymous · 14/05/2016 at 07:45
Nancy Karyofili 13. Mai um 19:21
Η παρηγορια Του να γλυκαινει τον πονο σας και η βεβαιοτητα της ανταμωσης στην ουρανια πατριδα,να γεμιζει με ειρηνη τις καρδιες σας!!!!
Anonymous · 14/05/2016 at 09:20
Κύριος αναπαύσει τη ψυχή του, αγαπητή Αλτάνα.
Δικαιώθηκε ο αγαπητός παππoύς με μια γεμάtη και μακρά ζωη και την αγάπη
όλων σας και με μία οδηνηρή αλλά κατάλληλη συγκυρία,να αποδημήσει σε
τέτοια στιγμή με όλους γύρω του
Η μνημοσύνη που θρέφει τις ψυχές στην αιωνιότητα θα είναι πάντα μαζί
του . Ο πόνος θα απαλύνει με τον καιρό και θα μείνει η περιφάνεια
να έχεις τέτoιες ρίζςες και η χαρά σε κάθε του ανάμνηση .Για τώρα ας
είναι παρήγορο, ότι έφυγε πληρης ημερών και ΄δίχως βάσανα και απλά
πλήρης και δοξάζων τον Κύριο.
Είναι εκεί που θέλει και εκεί που πρέπει και αυτό να θυμάσαι τις ώρες
που θα αδειάζεις τον πόνο με το κλάμα.
Την Αγάπη και χαιρετισμούς μου και στον ΄Εραστο.
Περικλής