Πολλοί χριστιανοί δέχονται πως ο καπιταλισμός ευθυγραμμίζεται ευρέως με τη βιβλική διδασκαλία. Η οικονομική του επιτυχία φαίνεται να δικαιώνει την απόδοση των ριζών του στη χριστιανική θεολογία. Αυτή η εμπιστοσύνη στον καπιταλισμό ως το καλύτερο διαθέσιμο οικονομικό σύστημα μάλλον σημαίνει ότι ως χριστιανοί αποτύχαμε να αναγνωρίσουμε ότι είναι ένας από τους κύριους παράγοντες της κοινωνικής και ηθικής κατάρρευσης στις Δυτικές κοινωνίες.
Σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Σεπτέμβρη 2011 του περιοδικού «Αστήρ της Ανατολής», ο βρετανός Δρ Michael Schlüter, ιδρυτής του Κέντρου Jubilee στο Κέιμπριτζ της Βρετανίας, προβάλλει πέντε ελλείψεις στα φιλοσοφικά θεμέλια και τα θεσμικά όργανα του εταιρικού καπιταλισμού, δείχνοντας την καταστροφική τους επιρροή στις οικογένειες και τις κοινωνίες, και το πώς επιφέρουν την ανάπτυξη γιγάντιων εταιρειών και τη συγκέντρωση κρατικής εξουσίας.
Κατεβάστε το άρθρο Είναι-ο-Καπιταλισμός-ηθικά-χρεοκοπημένος;
Όταν ο Απόστολος Παύλος στην ομιλία του στον Άρειο Πάγο αναφέρθηκε στην ανάσταση του Χριστού, οι Αθηναίοι τον χλεύασαν και έπαψαν να τον ακούν. Η ανάσταση των νεκρών γι’ αυτούς ήταν “μωρία,” επειδή δεν είχε ποτέ συμβεί, ούτε υπήρχε σοβαρή ανάγκη, στον κόσμο των ιδεών τους, για κάτι τέτοιο. Για τους Ιουδαίους συμπολίτες του η ανάσταση αποτελούσε “σκάνδαλο” – ο Θεός δεν πεθαίνει ούτε ανασταίνεται.
Η Φυσική καταδεικνύει όρια στην ανθρώπινη σκέψη. Το ερώτημα «τί είναι ύλη;» δεν βρίσκει εύκολη απάντηση. Στη προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε την εξήγηση, η Αρχή της Αβεβαιότητας μας «απαγορεύει» να προσδιορίσουμε με σαφήνεια την απάντηση, όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Άρθουρ Κέσλερ: «Η μοντέρνα Φυσική μοιάζει σα να υπακούει στη Δεύτερη Εντολή: Ου ποιήσεις σ’ εαυτώ είδωλον – ουδέ του Θεού ουδέ των πρωτονίων».