Μήνας: Ιούνιος 2016

Η επιστήμη του 20ού αιώνα χαρακτηρίζεται από τρείς κύριες επαναστατικές επιτεύξεις: τη θεωρία της σχετικότητας, την κβαντική μηχανική και τη θεωρία του χάους. Αν η θεωρία της σχετικότητας έδωσε τέλος στην νευτωνική αντίληψη ενός απεριόριστου χώρου και χρόνου, και η κβαντική θεωρία έδωσε τέλος στο νευτωνικό όνειρο μιας αντικειμενικής προσέγγισης στη φύση, η θεωρία του χάους δίνει μια για πάντα τέλος στην ουτοπία του Laplace περί αιτιοκρατικής προβλεπτικότητας. Το άρθρο καταλήγει πως ενώ στην αρχαιότητα το χάος αποτελούσε το πρώτο στοιχείο της κοσμογονίας, σήμερα συνδέουμε με αυτό πλήρη σύγχυση και αταξία. Στη φυσική το χάος συνδέεται με μη προβλεπτικότητα και έλλειψη πληροφορίας. Η Βίβλος διδάσκει πως όσο ο Θεός υπερβαίνει τη φύση που δημιούργησε, τόσο ταυτίζεται μ’ αυτήν, τόσο και συνυπάρχει μαζί της. Η θεία υπεροχή φανερώνεται ιδιαίτερα σε στιγμές που ο άνθρωπος, το δημιούργημά του, τον αρνείται, τον απομακρύνει από τη σκέψη του και κατόπιν μόνος του αναγνωρίζει την αδυναμία του και την ανικανότητά του απέναντι στο μεγαλείο που συναντάει στη φύση.

Κατεβάστε το άρθρο εδώ: Θεωρία του Χάους

Η αρχαία ιδέα περί ατομικότητας της ύλης, μολονότι ξεχασμένη από την κλασσική περίοδο και μετά, άρχισε μόλις πριν λίγους αιώνες να απασχολεί σοβαρά την επιστήμη. Το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας της ιδέας αυτής είναι τα νέα πειράματα στο Ευρωπαϊκό Ερευνητικό Κέντρο CERN  που ξεκίνησαν με επιτυχία στις αρχές Απριλίου 2010. Το άρθρο επιχειρεί να ανασκοπήσει την εξέλιξη της έρευνας του υπο-ατομικού κόσμου για να καταλήξει ότι καθώς η επιστήμη εισχωρεί με δριμύτητα σε νέες δομές, οι επιστήμονες «ανιχνεύουν» αργά αλλά σταθερά τα μυστήρια της Δημιουργίας.

Κατεβάστε το άρθρο εδώ: Μυστήρια της Ύλης

Η σύγχρονη επιστήμη και η τεχνολογία άρχισαν να αναπτύσσονται ραγδαία σε μια περιοχή και μια εποχή όπου οι συνθήκες άρχισαν να γίνονται ευνοϊκές γι’ αυτές. Το αριστοτέλειο οικοδόμημα της αρχαιότητας που επικράτησε μέχρι και τον Μεσαίωνα βρήκε το τέλος του με την επιστημονική μέθοδο. Κάποιες ιδέες και πρακτικές από την ελληνική αρχαιότητα επέζησαν, όπως η λογική, τα μαθηματικά και η παρατήρηση των φαινομένων. Συμπληρώθηκαν όμως από τη βιβλική σκέψη, η οποία αφέθηκε «ελεύθερη» με τη Μεταρρύθμιση εμπνέοντας όλα τα κοινωνικά στρώματα και καλλιεργώντας ένα περιβάλλον όπου η επιστήμη και η τεχνολογία μπορούσαν να εξελιχτούν προς όφελός των. Ποια ήταν τα κίνητρα για την ανάπτυξη της σύγχρονης επιστήμης; Η Βίβλος σαφώς έπαιξε σημαντικό ρόλο, αλλά πώς;

Κατεβάστε το κείμενο: Η Βίβλος και η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας

Η μελέτη της θείας αποκάλυψης προς την ανθρωπότητα ταξινομείται αφ’ ενός ως γενική, αφ’ ετέρου ως ειδική αποκάλυψη. Η γενική αποκάλυψη του Θεού συμπεριλαμβάνει τη δημιουργία, την ιστορία καθώς και την ανθρώπινη φύση. Η Θεολογία της Φύσης επιχειρεί να μελετήσει τους τρόπους με τους οποίους η ύπαρξη του Θεού γνωρίζεται έξω από τη Βίβλο, ειδικά κάνοντας χρήση των μεθόδων της λογικής. Η γενική αποκάλυψη του Θεού μπορεί μεν να μην είναι επαρκής για την σωτηρία του ανθρώπου, τον καθιστά όμως υπόλογο για την περεταίρω αναζήτησή της.

Κατεβάστε το κείμενο: Η γενική αποκάλυψη του Θεού. Κατα πόσο είναι επαρκής;