Κατηγορία: Φυσική

Η Φυσική καταδεικνύει όρια στην ανθρώπινη σκέψη. Το ερώτημα «τί είναι ύλη;» δεν βρίσκει εύκολη απάντηση. Στη προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε την εξήγηση, η Αρχή της Αβεβαιότητας μας «απαγορεύει» να προσδιορίσουμε με σαφήνεια την απάντηση, όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Άρθουρ Κέσλερ: «Η μοντέρνα Φυσική μοιάζει σα να υπακούει στη Δεύτερη Εντολή: Ου ποιήσεις σ’ εαυτώ είδωλον  – ουδέ του Θεού ουδέ των πρωτονίων».

Είχε δίκιο ο Κέσλερ;

Παρόλο που το ύφος του ρήματός του αυτού δεν ήταν παρά ειρωνικό, εξέφραζε στην κυριολεξία μια αλήθεια! Η Δεύτερη Εντολή μιλάει για ειδωλολατρία που βρίσκεται πέρα από τις ειδωλολατρικές παραδόσεις του πρωτόγονου ανθρώπου. Η Πρώτη Εντολή αποκλείει την τοποθέτηση ειδώλων (άλλων θεών) πλάι στον Κύριο και Δημιουργό του Σύμπαντος, αλλά η Δεύτερη Εντολή μιλάει για μια εσφαλμένη, άπρεπη λατρεία του ζωντανού Θεού. …

Κατεβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: 2ndCommandment-publ

Ο μαθηματικός Hans Rohrbach στο ομότιτλο δοκίμιό του επισημαίνει ότι ναι μεν τα θαύματα της Βίβλου δεν μπορούν να εξηγηθούν επιστημονικά αλλά ούτε μπορούν και να αμφισβητηθούν, επειδή η «διπλή άρνηση»της μοντέρνας Φυσικής προσφέρει στον άνθρωπο ξανά την ελευθερία επιλογής που είχε χάσει όσο η σκέψη του βρισκόταν φυλακισμένη στην αιτιοκρατική θεώρηση της Φύσης. Με την ελεύθερη βούληση που η επιστήμη του προσφέρει σήμερα, μπορεί να πει στον Θεό «ναι» ή «όχι». Η προσωπική αυτή επιλογή του μεταμοντέρνου ανθρώπου δεν μπορεί να αναιρεθεί από την επιστήμη. Αυτός που αποφάσισε να ζήσει με τον Θεό, πειραματίζεται –  σύμφωνα με τον Rohrbach  – την ευχάριστη επιβεβαίωση, πως οι σύγχρονες γνώσεις της Φυσικής δεν στέκονται ενάντια στην πίστη του.

Ο καθηγητής Rohrbach καταλήγει στην εξής διαπίστωση: «Οι Χριστιανοί σήμερα, με βάση τις γνώσεις της νεότερης Φυσικής, μπορεί να μην είναι σε θέση να αποδείξουν κατά βάθος πως η πίστη τους στηρίζεται στην αλήθεια, αλλά μπορούν να είναι βέβαιοι πως τίποτα δεν στέκεται αντίθετα. Μόνο μια ιδεαλιστική θρησκευτική υπερηφάνεια θα μπορούσε να το θεωρήσει αυτό ασήμαντο τη στιγμή που μια βαθειά στον επιστημονικό υλισμό ριζωμένη αθεΐα οδήγησε την Ευρώπη σε τόσο βαθύ σκοτάδι».

Κατεβάστε το δοκίμιο εδώ: Rohrbach-Επιστήμη-Θαύματα

Η επιστήμη του 20ού αιώνα χαρακτηρίζεται από τρείς κύριες επαναστατικές επιτεύξεις: τη θεωρία της σχετικότητας, την κβαντική μηχανική και τη θεωρία του χάους. Αν η θεωρία της σχετικότητας έδωσε τέλος στην νευτωνική αντίληψη ενός απεριόριστου χώρου και χρόνου, και η κβαντική θεωρία έδωσε τέλος στο νευτωνικό όνειρο μιας αντικειμενικής προσέγγισης στη φύση, η θεωρία του χάους δίνει μια για πάντα τέλος στην ουτοπία του Laplace περί αιτιοκρατικής προβλεπτικότητας. Το άρθρο καταλήγει πως ενώ στην αρχαιότητα το χάος αποτελούσε το πρώτο στοιχείο της κοσμογονίας, σήμερα συνδέουμε με αυτό πλήρη σύγχυση και αταξία. Στη φυσική το χάος συνδέεται με μη προβλεπτικότητα και έλλειψη πληροφορίας. Η Βίβλος διδάσκει πως όσο ο Θεός υπερβαίνει τη φύση που δημιούργησε, τόσο ταυτίζεται μ’ αυτήν, τόσο και συνυπάρχει μαζί της. Η θεία υπεροχή φανερώνεται ιδιαίτερα σε στιγμές που ο άνθρωπος, το δημιούργημά του, τον αρνείται, τον απομακρύνει από τη σκέψη του και κατόπιν μόνος του αναγνωρίζει την αδυναμία του και την ανικανότητά του απέναντι στο μεγαλείο που συναντάει στη φύση.

Κατεβάστε το άρθρο εδώ: Θεωρία του Χάους

Η αρχαία ιδέα περί ατομικότητας της ύλης, μολονότι ξεχασμένη από την κλασσική περίοδο και μετά, άρχισε μόλις πριν λίγους αιώνες να απασχολεί σοβαρά την επιστήμη. Το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας της ιδέας αυτής είναι τα νέα πειράματα στο Ευρωπαϊκό Ερευνητικό Κέντρο CERN  που ξεκίνησαν με επιτυχία στις αρχές Απριλίου 2010. Το άρθρο επιχειρεί να ανασκοπήσει την εξέλιξη της έρευνας του υπο-ατομικού κόσμου για να καταλήξει ότι καθώς η επιστήμη εισχωρεί με δριμύτητα σε νέες δομές, οι επιστήμονες «ανιχνεύουν» αργά αλλά σταθερά τα μυστήρια της Δημιουργίας.

Κατεβάστε το άρθρο εδώ: Μυστήρια της Ύλης